Tüm yeþilliklerin inadýna pembeye büründü kadýn...
Gökyüzüne baktý
"Ýçimdeki yerini deðiþtirdim bugün..."
Git.

Çalmasýný bilene güzel bir enstrüman "gitmek". Kýþ gelir, soðuk gelir, kar gelir, mevsim bahar olur kuþlar gelir sonra sen gelmezsin direk sonbahar gelir.

Ýþte bir kadýnýn mektubundan dökülüp gidenler bundan öte olamaz. Vazgeçmekten vazgeçmek bile büyüklüktür aslýnda. Ama önce vazgeçmeyi, gitmeyi düþünmenin büyüklüðü var.

Bu kadar büyüklüðü kaldýramam dedi kadýn...

Döngüdür belki. Gidince ben boþluðum dolar elbet, yenileri gelir. Sevilir birileri yine benim pembe elbisem dahi yer etmez zihinlerde. Düþüþüm / Çýplak ayaklarýmla üþüyüþüm / Ýçimde bir yerlere seni gömüþüm. Bunlar bilinmez ki...

Kadýn yazdýkça parçalanmadý asla.
Gittikçe de parçalanmadý.
Sadece
Rüzgar
Mektuba yakýn bir yerlere
Kokusunu býraktý.

Gittiðim yerler soðuk, zifiri, bakýmsýz ve çýplak. Yani gelme.

Kadýn çok mu düþündü sevdiðini bilinmez ama iki kelimenin birine "gelme" arzusunu yapýþtýrdý. Yaptýðýný bozmamak için kaçtý kadýn kimine göre. Bana göreyse kadýn yeþile pembeyi çok yakýþtýrdý.

En nihayetinde kusursuz bir resmin ortaya çýkabileceði ihtimaline sarýlýp düþleseydim seni eðer
Sabýrla ve kararlýlýkla inansaydým
Binlerce parçasýný itina ile yüreðime sokuþturduðun
Mutluluk tablosunu tamamlamaya çalýþsaydým.
Pembe giyinmezdim.
Maviye bürünürdü her þeyim.
Kollarýnda son bulurdu en eþsiz hikayem.

Kadýn çapýný aþtý. Bilinmeyenlerden, tadýlmayanlardan vazgeçti kadýn. Korkmadý evet. Önemli olan bu yarýþa katýlmaktý ve kadýn tüm gücüyle koþtu. Sen de korkma bu yüzden.

Ardýna bakmayan tüm kadýnlar gibi
Kayboldu yeþillerin arasýnda bir kadýn
Masmaviydi gidiþi
Ardýnda kalan mektup simsiyah.
Okuyan gözler olmasa da
Gitti kadýn
Bir erkek gibi gitti.