RAFA KALKMIÞ BÝR HAYAT

Iþýklar kapanmýþ,
Yollarda bir kimse bile yok,
Umutlar rafa kaldýrýlmýþ,
Güneþ ýþýðýný kaybetmiþ,
Gökyüzünün maviliði dönmüþ karaya.
Deniz de bir balýk bile salýnmýyor,
Martýlar desen gitmiþ uzaklara,
Aðaçlar yaprak açmaz olmuþ,
Kuþlar ise kaçtýlar insanlardan
Gittiler yeni hayallere
Kaldýk biz bir baþýmýza
Bu boþ þehirin,
Boþ sokaklarýnda acýnasý halimizle...

Bir umut doðsun isterdim yüreðimde
Bir çiçek filiz versin isterdim
Mutluluklarýmda...
Bir kuþ konsun isterdim
Temiz hayallerimi süslesin diye
Suya dokunup yazmak isterdim
Bir mutlu çiftin romanýný

Þimdi inceden bir rüzgar eser
Ruhuma iþler havanýn soðuðu.
Beklerim öylece sahilde
Sönmüþ hayallerimle birlikte.
Bir þiþenin dibinde görürüm
Kaybolmuþ hayatýmý.
Ýçki masalarýnda bulduðum
Yalancý mutluluklarda.
Bir yalan olur solarým sessizce.
Sonra da bir karanlýkta
Sarhoþ halimle ayakta duramayýp
Düþerim soðuk betona, kaldýrýmlara
Oturup aðlarým
Bu berbat halime...
Kaldýrýmlar bile dile gelir
Sen ne haldesin be adam diye
Cevap veremem onlara
Susar giderim karanlýk bir sokaða girerek
Kaybettiririm izimi ölüme

Ama þimdi solmuþ bir hayatta
Aðacýndan düþen bir yaprak misali
Düþüyorum dalýmdan.
Esen sert rüzgarlarla birlikte
Bilmediðim uzak diyarlara savrulup.
Gidiyorum tanýmadýðým hayatlarda
Bir mutluluk bulmak üzere...

Mevsimler deðiþip geçip gitse de
Bir yaðmur tanesi gibi
Kaldýrýmlara düþüp ýslanýyorum sessizliðimde.
Sesimi ne bir insan duyuyor
Acýmý ne bir kimse anlýyor.
Bataklýklara gömülmüþ hayatým
Ve kararmýþ bahtýmla birlikte.
Karýþýyorum kuytu sokaklara.
Ölümün kuytuluklarda
Kol gezdiðini bilsem de
Yürüyorum ölümün sýcak kollarýna.
Ellerimde solan güllerle birlikte
Bir tatlý ölümü karþýlýyorum.
Bedenimden çýkan ruhumla birlikte
Bir hayatý rafa kaldýrýyorum
Kimselerin haberi bile olmadan...