SAĞANAK DÜŞLER

Kırık bir camdan baktığım
Umutsuzluk şehrinde
Yağan yağmurlarla birlikte
Islanan yürekleri görüyorum.

Açılan bir şemsiyeyle kurtulacak bizler
Unuttuk bu gün
Şemsiyeleri açmayı.
Unuttuk bizi koruyacak
Bir kahramanı.
Unuttuk sağanak bir yağmurda
Suya kapılıp giden hayatları.
Islanıp, ıslanıp durduk
Sağanak düşlerimizde
Mutluluktan bihaber...

Bir hoşça kal bile diyemeden
Kaybettik her birimiz
Sağanak yağmurun özlettiği
Sevdiklerimizi...

Yakalayamadık güzel bir hayatı
Göz pınarlarımızdan düşen yaşlarla bir
Silindi umutlarımız,
Sevdiklerimiz ve
Mutlu düşlerimiz...

Umutları kaybolan bir yolcu misali
Gittik her birimiz
Kendi yolumuzda...
Ve o yollarda giderken
Sessizce ve usulca üzerimize
Düşen yağmur tanelerinde
Sırılsıklam olan yüreklerimiz
Tutamadı kendisine el veren
Mutlu bir düşü...

Sağanak yağmurlar gibi
Her birimize yaşamayı
Unutturan hayat.
Kaybettirdi her birimize yolumuzu
Bir güzel mutluluğun içinde.
Zaman düşlerimizi yenik saydı
Hayata karşı
Üç sıfır hükmen.
Ağlayan gözlerimize bile
Bakmadan...