Azar azar sevdim güneþi, ayý, yýldýzlarý ve seni. Senin olmadýðýn günlerde güneþi, gecelerde ise ayý ve yýldýzlarý severek geçti ömrümün yalnýzlýðý. Peki sen diye hitap ettiðim sen, senin adýna yazdýðým þiirlerdeki sen, ya romanlarýmdaki, hikayelerimdeki, masallarýmdaki, öykülerimdeki “sen” neredesin þimdi. Seni arayýþým hiç bitmedi ve bitmeyecek gibi sanki. Sen hayellerimdeki, düþlerimdeki, gönlümdeki, aklýmdaki neredesin, kiminlesin acaba. Benden ne kadar uzakta ve bana ne kadar yakýnsýn acaba. Sorularým bitmek bilmiyor bu gece. Sen sen ve yine sen varsýn aklýmda düþüncelerimde. Nereye baksam senin hiç görmediðim yüzün karþýmda sanki. Senin varlýðýn sanki her zamankinden daha yakýn bu gece bana. Belki uzak diyarlardasýn beklide senin hayalinde benden bambaþka birisi var. Beklide hiçbir zaman seninle bir araya gelemeyeceðimiz bir baþka dünyada yaþýyoruz.

Bu gece bir deðiþiklik yapýp yataðýmda uzanmanýn verdiði keyiften vaz geçip koltuða oturup seni yazmaktayým. Her ne kadar rahatsýz gelsede bana oturmak, ben yine ayný þarkýlarý dinleyip seni arayýþýmý sürdürmekteyim. Uzun uzun yollar var sanki baktýðým duvarda gördüðüm, bir o kadarda yalnýzlýk dolu odamýn içi. Nedense sýkýlmak gelmiyor içimde çünkü sen varsýn bir hayalde olsan yanýmda.

Bazen soruyorum neden sen diye kendime, neden Ayþe Fatma deðilde sen. Neden tanýdýðým birisi deðilde sen ve neden ellerini tutup yüzünü görebileceðim, gözlerinin içine bakýp seni seviyorum diyebileceðim birisi deðilde sen. Neden ve neden iþte. Beklide imkansýz olduðundandýr, beklide eriþemeyeceðim, uzanýp seni alamayacaðým içindir. Ne bileyim iþte bir sen varsýn içimde bitmek tükenmek bilmeyen, günden güne içimde bir çýð gibi büyüyen, içimde yanan ateþleri yangýnlara çeviren. Sahi sen kimsin? Dünyanýn en güzel kadýný deðilsin, gözlerin benimkiler gibi kahverengi, saçlarýn siyah, ne manken, nede büyük bir servet sahibi. Hiçbir özelliðin yok aslýnda beni sevmekten baþka ve sevmek yine sevmekten baþka. Sevilmekmi istiyorum yoksa sadece ama gerçekten sevilmek, benim seni görmeden sevdiðim gibi, seni görmeden yýllardýr beklediðim gibi.

Derin bir iç çekip senin varlýðýný kokladým az önce, nede güzel kokuyorsun, beklide parfüm bile kullanmýyorsun ama yinede çok güzel kokuyorsun iþte. Gülümsemen nasýl acaba ama yalnýz benim için gülümseyeceðin gülümseme. Acaba sesinin tonu, ya küçük ellerin ve ellerinden çýkarmý acaba benim sana yazacaðým þiirler gibi aþk dolu beni anlatan cümleler. Belki bu gece seni bulurum ve sen beni. Beklide benden sadece birkaç adým uzaktasýndýr,beklide yazdýklarýmý okuyup bende seni bekliyordum dersin. Ýþimiz, hayalimiz, umudumuz yine beklilere kaldý yine ama çok özledim seni, ne olur daha fazla bekletme beni. Ne olur artýk gel ve gözlerinde kendimi görmeme izin ver. Aç kalbinin kapýlarýný ardýna kadar ve al beni içeri, sonra sýký sýký kapat kalbinin kapýlarýný ve kilit üstüne kilit vurup, pencereleri kapatýp, perdeleri örtüp sar beni sevginle.