Simurg

deniz kenarında bir parkta,akşamüstü karşımda kalbimin,ruhumun,aşkımın yang'ı varken başlanmış, yin yang'dan ümidini kesip ayrılınca tamamlanmış, yaşananları,yaşatanı ve hissedilenleri özel yapan o saf aşkın şiiri...

yazı resim

Kıyıya vuran dalgaların sesine
Karışıyor Chi'ne hayat veren
Nefesinin sesi.
Gün batımında saçlarını okşayan
Sıcak, tatlı rüzgar
Getiriyor bana,
Kokunu yaseminlerle.
Soluk alıyor ruhum
Belki de ilk defa.
Uzun kumral kirpikler
Her kırpılışında
Gösteriyor
İçinde saklı zümrütü.
Bakıyor
Sanki bir kaplan.
Hipnotize ediyor
Yeşil gözlerindeki hareler.
Mağrur,dingin,gizemli bir ruhun
Saklı pencereleri
Çağırıyor Kaf dağına
Simurg'a
Zümrüt-ü Anka olmaya...

Yorumlar

Başa Dön