Nefesimi bıraktım sana,
Üşümeyesin diye..
Toprağına dokundum..
...Sonbaharda, toprağa düşen yapraklar gibiydi ellerim..
Kökün kaynağına özlem..
Ölmeye özlem..
Tüm kanım,
Soğuk mezar taşına dokunan parmaklarımda..
Savaşa hazırlanan savaşçı gibi..

Kılıcıma dokunuyorum,
Soğuk, üzerinde ölümüm ve doğumum yazan kılıcıma..
Mezar taşıma..

Ve..
Sana nefesimi bırakıyorum,
Üşümeyesin!

Ve..
Ölüyorum şimdi..
Mezarlığın bittiği yerdeyim..
Donarak ölüyorum..
Sana nefesimi bırakıyorum..
Ölüler üşürmüş..
Üşümeyesin diye...

Sana,
İçime çekeceğim her hayatı bırakıyorum...

Üşüyorum..
Ölüyorum...