Ter içinde sayýklayarak uyandý, çok susamýþtý.
Baþucundaki þiþeyi bir dikiþte bitirdi.Duvardaki saate baktý,henüz 5.00dý, yatalý sadece 3saat olmuþtu, ama sanki 10 saattir uyuyor gibi hissediyordu. Yataktan kalktý, caný çok sigara çekmiþti, ne de olsa her sabahki rutiniydi, yüzünü yýkamadan mutlaka bir sigara içerdi. Masanýn üstüne baktý, ceplerini yokladý, bulamadý. Malesef yatmadan önce içmiþti son sigarasýný. Saat çok erkendi ama alýþkýn olduðu sabah rutini ve 15 yýllýk tiryakiliði acilen sigara içmesini emrediyordu. Dýþarýya baktý, hava daha aydýnlanmamýþtý. Pencerenin dýþýndan gelen hafif bir rüzgar sesinden baþka çýt yoktu.Kuþlar bile henüz ötmeye baþlamamýþlardý. Ceketini giydi, cüzdanýný ve anahtarýný aldý, çaresiz açýk bir büfe bulacaktý.

Ýlk defa bu saatte sigara almaya çýkýyordu, ama gündüzleri alýþveriþ yaptýðý büfedeki yaþlý amcayý hatýrladý, 'geceleri de açýðýz,bekleriz' demiþti. Adýmlarýný hýzlandýrarak büfenin yolunu tuttu. Evet yanýlmamýþtý, açýktý, ama içeride yaþlý amca deðil genç bir delikanlý duruyordu.' Ýyi akþamlar, sigara alacaktým, geceleri iþler nasýl?' dedi, bu saatte sigara almaya çýktýðýndan biraz sohbet etme gereði duydu, ne de olsa bu ilk defa baþýna geliyordu, acayip görünmek istemiyordu. Delikanlý da sýkýntýdan patlamak üzereydi ki, hemen sohbete ortak oldu. 'Ýyi ki sigara almaya geldiniz,abi. Dedem kalp krizi geçirdiðinden beri geceleri ben bakýyorum büfeye, saat 03.00-06.00 arasý buralar çok ýssýz oluyor, hele bir de acayip sesler duymaya baþladým mý sabahý zor ediyorum. Siz de eve dönerken dikkat edin.' dedikten sonra istediði 2 paket sigarayý para üstüyle birlikte uzattý. ' Eyvallah' deyip eve dönerken hemen bir sigara yaktý, sanki uzun zamandýr içmiyormuþ gibi 2 derin nefes alarak içine çekti. Bu sýrada arkasýndan bazý sesler duydu, birisi onu takip ediyordu. Delikanlýnýn söylediklerini düþününce, ürperdi, adýmlarýný daha da hýzlandýrdý.Tam evin önüne geldiðinde, onu takip edenin minicik bir kedi yavrusu olduðunu fark etti. Annesini kaybetmiþ minicik bir yavruydu. Belli ki çok acýkmýþtý. Kapýyý açýp kediyle birlikte içeri girdi. Karanlýkta tam seçememiþti ama ýþýðý açýnca yavrunun tüylerinin simsiyah, gözlerininse parlak bir yeþil olduðunu gördü. Çocukluðundan beri hep istediði kediye benziyordu, buna çok sevindi. Dolaptan çýkardýðý sütü küçük bir kaseye koydu ve kedinin içmesini izledi. Minik arkadaþýna 'Pixies' adýný koydu.Kediden sonra kendisi de kahvaltýsýný etti, týraþ olurken aynada gözlerinin kan çanaðýna dönüþtüðünü fark etti. Evet kediye alerjisi vardý, zaten onun için hiç cesaret edememiþti almaya, ama bu yavrucuðu da dýþarý atamazdý. Ýþe gitmeden veterinere uðrar, aþýlarýný yaptýrýrým diye düþündü. Gittiði veteriner kedinin saðlýklý ve yaklaþýk 10 günlük olduðunu, cinsinin siyama benzediðini ancak gözlerinin renginin çok farklý olduðunu söyledi. Tüm aþýlarý yapýldýktan sonra kediyi eve býrakýp, iþe gitti.

Artýk her gün eve geldiðinde onu bekleyen birisi vardý. Günler geçiyor, Pixies büyüyor, paylaþtýklarý da artýyordu. Bir kediyle ne paylaþýlýr demeyin, Pixies sadece bir kedi deðildi artýk, tüm günün sorunlarýný dinleyen, televizyon izlerken kucaðýna yatan, her sabah iþe uðurlayan bir dost olmuþtu. Her þey çok güzelken hafýzasýnda bazý sorunlar belirdi...Sanal alemde sosyal paylaþým aðlarýnda kullandýðý tüm þifrelerini teker teker unutmaya baþladý. Bir zaman yenilerini alarak devam etti ama onlarý da birkaç gün sonra unutuyor,not ettiði kaðýtlar da kayboluyordu. Bir süre bilgisayarýndan uzaklaþmaya karar verdi. Zaten Pixies geldiðinden beri yalnýzlýk da çekmiyordu, arkadaþlarýyla telefonla da konuþurdu. Ama telefonunda da hafýza sorunu baþladý, en çok konuþtuðu arkadaþlarýnýn numaralarý siliniyor, ezbere bilmediðinden arayamýyordu. Aksine telefonun makinesini götürdüðü tamirci telefonda hiçbir sorun olmadýðýný, birinin þaka olsun diye silmiþ olabileceðini söylemiþti. Ama telefonuna ondan baþka kimse dokunmuyordu ki. Herhalde uyku sersemi son konuþtuðum numarayý yanlýþlýkla siliyorum diye düþündü. Aylar önce sözleþtiði okul arkadaþýyla buluþmaya gittiði gün, karþýdan karþýya geçen arkadaþýna onun gözlerinin önünde hýzla bir araba çarptý. Kaza sahnesi tam önünde gerçekleþtiðinden dehþeti, korkuyu, çaresizliði bir anda hissetti, Allahtan arkadaþý aðýr yaralanmadý bir kaç ezikle beraber bacaðý da alçýya alýndý. Ancak o günden sonra hiçbir arkadaþýyla buluþmaya gidemedi. Çünkü her seferinde sanki yine gözlerinin önünde öyle bir kaza olacakmýþ gibi hissediyor son anda da olsa buluþmayý saçma bir mazaretle iptal ediyordu. Evine de kimse gelemez olmuþtu, çünkü Pixies her gelenin üstüne atlayýp týrmalýyordu. Ama yine de çok sevdiði için ondan vazgeçemiyordu. Pixies'e gitarýyla þarkýlar bile çalmaya baþlamýþtý.

Ýþten geç çýktýðý bir cuma akþamý arkadaþlarýyla gittiði bar sonrasý eve dönmeyip arkadaþýnda kaldý, akþamüstü eve döndüðünde, içerden kedi sesleri duydu ama anlam veremedi. Ýçeriye giremezlerdi, Pixies'i küçük olduðu için daha kýsýrlaþtýrmamýþtý ama hafta sonlarý bahçeye çýkmanýn dýþýnda hep evdeydi. Belki de o sýrada hamile kalmýþ, o evde yokken doðurmuþtu. Evet son birkaç haftadýr þiþmanlamýþtý ama yemeði fazla kaçýrdýðý için olduðunu sanýyordu. Hatta dün az mama býraktýðý için, bu akþam gelirken kasaptan ciðer almýþtý. Anne Pixies'e iyi gelecek, diye düþündü. Kapýyý açmasýyla yere devrilmesi bir oldu, üstüne onlarca kedi atlamýþ, O daha ýþýðý açamadan karanlýkta yere devirmiþler, her tarafýný týrmalamaya baþlamýþlardý. Karanlýkta gördüðü tek þey neon gibi ýþýldayan yeþil kedi gözleriydi. Acýlar içinde çýðlýk atarken bayýldý.

Gözlerini açtýðýnda baþýndaki doktor ateþine bakýyordu. 'Sakin olun, kafa travmasý geçirdiniz, 2 gündür þuurunuz yerinde deðildi' derken, olanlarý anlattý. Komþular kapýnýn önünde bir taþa takýlýp düþtükten epey sonra çýðlýklarýnýn sesine gelip bulmuþlar. Cebindeki ciðerin kokusunu alan tüm sokak kedileri üstüne üþüþmüþ haldeyken hastaneye kaldýrýlmýþ. Doktorun anlattýklarýyla kendi hatýrladýklarý farklýydý ancak kafa travmasý geçirdiði için halüsünasyon gördüðünü düþündüðünden fazla üstelemedi. Doktor odasýndan çýkarken aklýndaki tek þey, eve bir an önce gidip Pixies'e mama vermekti, 2 gün olduysa aç kalmýþtý. Tam bu sýrada yataðýna atlayan bir þeyin sesini duydu. Evet bu Pixies'di, duyduðu son þey 'Beni yalnýz býrakma demiþtim!' oldu...

Geçirdiði sinir krizinden sonra Temhem 5 yýldýr akýl hastanesinde yatýyor, durumu stabil ancak refakatçisiyle hastane bahçesinde çýktýðý yürüyüþlerde karþýsýna çýkan siyah bir kedi kriz ataklarýný tetikliyor fakat kediyi gören sadece O, çünkü hastane bahçesinde hiçbir hayvan yaþamýyor.