Öylesine dalmýþým ki iþime kafamý kaldýrýp gözlerimi masadan pencereye çevirdiðimde yýlýn ilk karýnýn yaðdýðýnýn farkýna vardým. Masadan kalkýp pencereye yöneldiðimde ne zaman yaðdý bu kadar kar diye kendi kendime mýrýldandým. Ýþ yerindeki arkadaþlar sesimi duymuþ olmalýlar ki hafiften bir gülüþmeye maruz kaldým.
-     Gülün gülün bakalým akþama çok oflarsýnýz, bakalým eve en geç ulaþma rekorunu hanginiz kýracak acaba, derken yüzümdeki þaþkýnlýk yerini gülümsemeye, arkadaþlarýmýn ise yüzlerinde ki gülümseme kara kara düþünmeye dönüþmüþtü.
Hepsinin evi uzaktý ve trafik muhakkak her zaman ki gibi olacaktý burasý Ýstanbul’du çünkü ve Ýstanbulda yaþamak çok zor bir iþti. Hazýr yakalamýþken böyle bir durumu devam etmek istedim þakalarýma. Ýlk önce Ahmet gözüme takýldý;

-     Eve gidip ne yapacaksýn, yokmu arabada battaniye falan arabada yat gitsin, þimdi 2 saatte varamazsýn sen eve varsan bile belki sabah gelemeyeceksin en iyisi sen hiç gitme.
-     Yok arkadaþ isterse kar deðil buz yaðsa ben eve giderim, gelmeye gelincede ya tatil olursa.
Herkes baþladý kahkaha ile gülmeye Ahmet ‘in bu sözlerini duyunca ve Ayþe oradan lafa karýþtý.
-     Ya neydi o kar tatilleri ilkokulda, özledim ya. Ve Salih ekledi,
-     
-     Baksana Ayþe daha Ahmet ilkokuldan çýkamamýþ, kar tatili istiyor.
Herkesin neþesi yerine gelmiþti, birbirimize sataþýp þakalaþýrken patron kapýdan içeri girip;
-     Arkadaþlar þu iþi yarýna býrakmayýn, bu gün bitsinde yarýn belki tatil olur iþe gelmenize gerek olmaz’ dediði anda kimse kendini tutamadý ve biz gülerken neler olduðunu anlamayan patrona Ayþe açýklama yapmak için söze baþladý.
-     
-     Efendim bizde az önce bu konuda konuþuyorduk, ilkokul günlerindeki kar tatillerinden falan, sizde bunun üstüne tatilden bahsedince kendimizi tutamadýk ama isterseniz fazla mesai yapýp iþi bitiririz, fakat yarýn tatil olsa gerçekten çok güzel olurdu, kartopu oynayýp, kardan adam yapsak.
Patronda bizim gülüþlerimize katýlmýþ hatta bizden daha yüksek sesle gülüyordu her halde buda patron ayrýcalýðýydý.
-     Tamam çocuklar anlaþtýk yarýn tatil ama iki þartým var. Birincisi bu gün bu iþ bitecek ikincisi herkez yaptýðý kardan adamýn fotoðrafýný çekip bana gösterecek yoksa maaþýnýzdan keserim haa derken gözleride gülüyordu sanki patronun.
Herkes tamam anlaþtýk demiþti bile patronun sözlerinin bitmesi ile. Ben söze girip.
-     Efendim hadi bir yarýþma yapalým en güzel kardan adamý yapana bir ödül verelim sizde katýlýn olmazmý bu yarýþmaya deðince patron yüzünü buruþturup;
-     Ben hiç kardan adam yapmadým ki, nasýl yapýldýðýnýda bilmem, annem ben küçükken beni dýþarý çýkartmazdý kar yaðdýðýnda hastalýðým nedeni ile, o yüzden çocuklar siz eylenin beni mazur görün. Dedi ve odadan çýkýp gitti.

Bunun üzerine herkes iþine dönüp bir çýrpýda iþi yetiþtirmek için makine gibi çalýþmaya baþladý. Fazla uzun sürmemiþti çabucak bitirmiþtik daha mesai saati bile bitmeden. Benim aklýma patronun bu jestine karþýlýk birþey yapmak geldi.

-     Arkadaþlar patron bizi sevindirdi bizde patronu sevindirelim, kapýnýn önüne kocaman bir kardan adam yapalým nedersiniz yalnýz patronun haberi olmadan yapalým, birer birer çýkalým dýþarý, Ayþe sende þöyle güzel bir þeyler yazýp yazýcýdan çýkart kardan adamýn üstüne yapýþtýrýrýz, patron kardan adamý görünce sevindiði kadar yazýyý okuyuncada sevinsin. Tamam mý?
Herkes tamam dedikten sonra birer birer dýþarý çýkýp güzel bir kardan adam yapmaya baþladýk ve bir çýrpýda bitirdik desem abartmýþ olmam her halde ve Ayþe ‘de elinde kocaman bir kaðýtla gelmiþti ve acele ile kardan adamýn önüne iliþtirmiþti patron geliyor çabuk saklanýn diyordu bir yandanda ama saklanacak vakit yoktu patron enselemiþti bizi ve Ayþe’nin kenara çekilmesi ile baþta patron olmak üzere herkes kahkahayý basmýþtý. Ayþe þöyle yazmýþtý.

Kardan Adam Yaptýrmayan Anneleri Protesto Ediyorum