sevgili domates
şu an sınav zamanı
ne kadar sakin görünsem de
fırtınalar kopuyor düşüncemde
saat yaklaşık 23
korkunç uykum var
ve
gidip yatacağım

biliyor musun
umrumda değil
sınavdan alınacak not
kim ölçer
kimin yaşamını
ben kendime düşeni yaptım
ve
yapabileceklerim bu kadar
irademi aşamam
ben bir kimyasal düzeneğim
senin gibi

elimde olmadan
yoruluyorum
düş görmem gerekiyor
bir şeyler düşünüyorum
çok şey düşünüyorum
ve sevgili domates
birşeyler anlatmam gerekli
birileri beni dinlemeli
anlamaya çalışmadan
şu an
sen dinliyorsun
ama sevdiğinden değil
elin mahkum da ondan
yani mecburiyetten
sen ki hayali sevgili
sen ki
rüya ve gerçek arası
garip bir duygu
bak
karşı koyamıyorsun
anlattıklarıma

biliyorum
istesem beni seversin
çünkü sen bir hayalsin
ve iplerin benim elimde
ama
sevgili dostum
ne fark eder ki
şu anda yalnız ben hissediyorum
gövdemin sıcaklığını
ve yalnızca ben duyuyorum
yüreğimin çarpmasını

eğer yok edebilsek
kendimizi
düşüncemizle
bizden başkası fark etmez
yokluğumuzu
ve biz de fark edemeyiz
çünkü
anlamı kalmaz yokluğun

sevgili dostum
insanı
yalnızca kendisi anlar tam olarak
ve
o da çoğu zaman yanılır
25 Kasım 1986