Sevmeyi çiçeklere bakýnca öðrendim anne
Karanfiller kabrinde açýnca da kan aðlamayý
Ne zaman kalbim bir kelebeðe dönüþtüyse
Çekil dediler bana tarumar behçelerden anne
Yaþarken senden üç kuruþlarýný saklayanlar
Cömert gözyaþlarýyla sana cenneti mi aldýlar
Neden öldün anne hiçbir þey ucuz deðilken

Çiçek koklarken solmak ve açmak ayný anda
Taþýndým ölümün ve sevmenin kaldýrýmlarýna
Yürek titremeye baþladýðýnda soðuktan yana
Anladým ne kara hükmüm geçer ne yaðmura
Karanlýklarda tavþan gibi korkak kalmaktansa
Yýldýzlara zýplayarak baykuþlarýn gözlerinden
Ürkek görüntümü çýkarmama yardým et anne

Aðlamak silahsa timsah misali pusuda yatana
Korkmamayý öðret bana bütün gözyaþlarýndan
Yaþamam için bakýþlarýmý keskinleþtir anne
Savaþmak göz göze ve burun buruna demekse
Tüm baykuþlardan ürkek görüntümü sil anne

Hayatým girdaptý daima çekti beni karanlýðýna
Boðdu hep acýlara, ýstýraplara yüreðimi anne
Sarýldým yalancý bakýþa göz çukurundaki yýlana
Denize düþüp insanlar ellerini yumunca bana

Ýnsanlarýn bakýþlarýnda azgýn bir kadýn silüeti
Gözlerinde Endülüs akþamlarýnýn çingene kýzý
Anca Türk'e yakýþýrdý yap yap namuslu kal iþi
Gazetede kendi yoktu ama vardý seviþtiði kiþi
Niçin anne her yerdeydi ayný yalanýn faþizmi