Kiraz aðaçlarý,
rengarenk çiçek açmýþ.
Erguvanlar,
mor elbiseleri ile arzý endam etmiþ.
tüm canlýlar,
bahar ile uyanýrken güzelliklere,
aðlayarak dünyaya gelmiþ
bir bebekmiþ o.
kýrmýzý bir kamyon ile yapýlan
beklenmedik yolculuk,
bebeði çocuk yapmýþ.

Çocukluk nisan yaðmuru gibiymiþ,
mutlu olabilecek kadar yoðun
alýþýlamayacak kadar kýsa sürmüþ.

Ama duyarlý ruhun gökkuþaðý,
o zaman oluþmaya baþlamýþ.

yýllar geçmiþ,
birbirine benzer
birbirinden apayrý.

günler geceler yaþanmýþ
mutlu, hissiz, kederli.

kýskançlýk ve aþk acýsý,
ilkokulda çöreklenmiþ yüreðine.
öpücüðü tokatla savuþturmuþ
ama engel olamamýþ,
uzaklara giden sevdiceðin,
çantasýna saklanan,
ilan-ý aþk mektubuna.

Sonraki aþklarý da,
önce inkar
sonra delicesine vurgun
kavuþma esnasýnda kaybediþ
ile gönül hezeyanlarýna dönüþmüþ.

çünkü zormuþ bir insaný sevmek
önce kendinden geçmen
sonra gözlerini kör etmen gerekirmiþ.

hayatta kendinden baþka anlayaný olmayan,
acýlarýný, sevinçlerini hesapsýzca paylaþtýðý tek dostu,
yalnýzlýðý ile en büyük aþký yaþayan
adam için cinayetmiþ,
bir baþkasý için tek dostundan vazgeçmek.

hayal kýrýklýklarýnýn, keþkelerin
ilmek ilmek dokuduðu
duyarlýlýk aðlarý
engelmiþ gözü kapalý
atlamaya
sevda denizlerine.


ama o derinlerdeki
ruhun en ulaþýlmasý zor yerindeki,
karþý konulmaz istek;
bütünleþeceðin birini sevme,
sadece kendin olduðun için sevilme,
hayali
sarýnca tüm geceleri,

baþlarmýþ
inkar ve itiraf nöbetleri...

sonu
ayrýlýk da olsa
yaþananlar
iz býrakmýþ
bu balta girmemiþ
okyanus ötesi
sevgi dehlizinde.

hiçkimseye açýk olmayan,
hiçbir yerin,
tek sakininin,
bu izlerden;
aþký,
nefes almanýn anlamýný
ve
hayat ödülünü,
bulacaðý
günler
yakýnmýþ.

Göðünde
çýðlýk çýðlýða
uçan bir martý
getirecekmiþ
çok yakýnda
bu büyük yolculuðun
haberini.

O
zamana
kadar
gözleri masmavi gökyüzünde
seyre dalmýþ...