Sn. Hulki Can Duru da Ö.F.Hüsmüllü arkadaþýmýz gibi, edebiyat tarihimizin bir ilkini gerçekleþtirip e-kitap kampanyasýyla, düþüncenin, yaratýnýn, okuma özgürlüðünün önüne kurulan barikatlara baþkaldýrmýþtý.

Yýllar boyu emek verdiði þiirlerini, öykülerini ve diðer yazýlarýný isteyene e-kitap halinde göndereceðini duyurmuþtu. Bende büyük coþku ve heyecan yaratan bu özverili giriþimi okur okumaz, her iki arkadaþýmýzdan da kitaplarýný istemiþtim. Saðolsunlar, yolladýlar.

Kitaplarý hemen okumama karþýn, çeþitli sorunlar nedeniyle teþekkürlerimi, tanýtým, yorum ya da eleþtiri yoluyla iletmekte geciktim. Umarým hoþgörürler.
Okumak kolay da, bu deðerli yapýtlar üstüne söz söylemek o kadar kolay deðil sevgili okur. Ýnceleme, araþtýrma, düþünüp tartma gerektiriyor.

Hulki Can’ýn þiirlerini keyifle, kimilerinden yeni bilgiler öðrenerek okurum. “Þiirde bilgi mi?” demeyin. Elbette, þiir öncelikle duygudur. Ama Can’ýn bazý þiirleri vardýr ki...Yansýttýðý duygu, kulaðýnýza dolan müzik, sözcüklerin dansý, görsellik sizi çeker; çeker ama ayný zamanda yýðýnla soruyla kuþatýlýrsýnýz. Kitaplara saldýrýrsýnýz, Google’a týklar durursunuz, þiiri ancak öyle kavrarsýnýz.

Çok emek mi? Çok emek tabi sevgili okur, çok emek. Ama bilgi, karý-koca bulma programý deðil ki...Hem hangi güzellik, mutluluk emeksiz elde edilir?

Eðer, benim gibi fazla meraklý biri deðilseniz, okur geçersiniz.

Bende merak etme, öðrenme hastalýðý vardýr, sevgili okur. Örneðin sýradan bir sinema seyircisi olduðum halde, Kieslowski’nin bir filminin tek sahnesinde, yemek masasýnýn üstünde duran topuklu ayakkabýyý kafama takarým. Yönetmen bunu niye oraya koydu, ýþýðý ayakkabýnýn þurasýna deðil de burasýna niye verdi?..Öp babanýn elini...Yanýmda ya da telefonla ulaþacaðým bir yerde, sinemadan anlayan biri varsa iþim kolay, yoksa yandým. O da filmi seyretmiþse tabi...Yoksa ara, bul, oku falan...

Okumak çok zaman alýp da yetiþemeyince iþi biraz yüzsüzlüðe vurup, derhal bilenleri soru yaðmuruna tutarým. Ne demiþler? Ýsteyenin bir yüzü kara, vermeyenin iki yüzü kara.. Zor hastalýk ama yaþamýmda ne kadar bela ve ne kadar güzellik, mutluluk varsa bu meraklýlýktan geldi diyorum.

Sizce anlamadýðý konulara merak salan biri, konu edebiyat olunca nasýl atlayýp geçer? Gelelim e-kitaplara...
HULKÝ CAN DURU’NUN E-KÝTAPLARI:
1.Eski Kule Müziði (Þiir)
2.Havanýn Fen Noktasý (Þiir)
3.Saatlerin Gördüðü Rüyalar (Öykü)
4.Tartaros Paradigmasý (Teoloji)
5.Teslis Sendromu (Teoloji)
6.Kuþku Bilinci ve Özgür Eleþtiri

I.KÝTAP: ESKÝ KULE MÜZÝÐÝ
Bu kitap, Eski Kule Müziði, Süre Duran Etki, Geometrik Aydýnlýk adlarýný taþýyan, üç ayrý þiir kitabý oluþturacak bölümlerden oluþuyor. Toplam 112 þiir.

SÜRE DURAN ETKÝ : Bu bölümde genellikle, sosyal yaþamdaki yapaylýklar, riya, savaþ, baþkaldýrý, direniþ, yalnýzlýk, ölüm, çýkar amaçlý kullanýlan Tanrý algýsý ve inançlar þiirlerin temasýný oluþturuyor. Bu temalar; teolojik, mitolojik bilgi ve öfke, özlem, umut, umutsuzluk gibi duygularla kucaklanýp harmanlanýyor.

Yalnýz bu bölümdeki þiirlerde deðil; þairin, insanlýðýn geliþimine ket vurduðuna inandýðý her duygu ve düþünceyi yansýtan þiirlerinde, öfke baþlýbaþýna bir kiþiliktir karþýmýzda. Kükrer, fýrtýna olur, uraðan olur, alçalýr , yükselir...Neredeyse ete kemiðe bürünür.

Ozan, bu duygularýný bize iletirken, klasik müzik bilgisinden çok yararlanýyor sanýrým. Öfke baskýn þiirlerde, Wagner müziðinin gürleyen týnýlarýný duyumsarýz sanki. H. Can þiiri, bence klasik müzik bilgisi derin eleþtirmenlerce incelenmelidir. Benim gibi sýradan dinleyicilere fazla söz düþmez bu konuda. Bilgim, anlamamý, hissetmemi saðlayacak kadar ancak.

H.Can’ýn, bir de klasik müzik terimlerinden oluþmuþ þiirleri var ki, bütün merakýma karþýn ulaþamadýðým þiirlerdir onlar. Birgün kendilerini bulursak belki merakýmýzý giderme olanaðýmýz olur. Ýsterseniz, alkýþ tutalým "BÝS" yapsýn. Öðrenmeye kalksam, bu yaþtan sonra konservatuara almazlar ki..

GEOMETRÝK AYDINLIK:
Bu bölümde; terkedilmiþlik, hüzün, ayrýlýk acýsý, toplumsal duyarsýzlýklara yergi temalarý iþleniyor. Ayrýca, kimileriyle benim düþünsel olarak uyuþmadýðým, tartýþmaya açýk, þaire ait özlü sözler, anektodlar yer alýyor. Elitizmle adaletsizlik arasýnda gidip gelmeler, adalet ve eþitliði elitizmle baðdaþtýrma çabalarý, açmazlar...Hepimizde var olan açmaz çeþitlerinin belki ozana özgü sýnýfsal yansýmalarý...

ESKÝ KULE MÜZÝÐÝ:
Ayrýlýk, hüzün, yalnýzlýk, terkedilmiþlik, geçmiþe duyulan özlem, hep yarým kalmýþ, tüketilmemiþ ama bir türlü de yaþatýlamamýþ ya da hep küvezde saklananlar aþklar gibi temalar, yine akýcý, müzikal, güzel bir Türkçe’yle derinlerimize iþliyor.

Bu bölümdeki þiirlerde, çok deðiþik teknikler de denemiþ ozan/þairimiz.

Hermetizm, gerçeküstücülük, fantastik öðeler, yine müzik eþliðinde renkli bir görsellik... Senfoniler, konçertolar, fügler...Þiirle düzyazý, düzyazýyla þiir, köþekapmaca oynar gibi.

SONUÇ :
Ozan/þairimizin yayýnlatamadýðý birbirinden güzel ne çok þiiri varmýþ. Ýyi ki e-kitap kampanyasý açtý da haberimiz oldu. Ne acý...Onca emek...

Ruh, akýl, yoðun bilgi iþbirliðinden süzülüp gelmiþ olan, ruhumuzun ve aklýmýzýn besin kaynaðý onca güzellik sandýkta güvelenip gidecekti belki de...Herbiri ayrý ayrý incelenip yorumlanmaya deðer yüzlerce þiir...

Saðolasýn, sonsuza dek var olasýn ozan...Sesin sesimdir, soluðun soluðumdur. Böylesi bir emeði, dilim ve gücüm yettiðince sahiplenmek görevimdir.

Sevgili okur, ruhunun derinliklerine inmek istersen eðer, þiir merdiven olur sana. Hulki Can þiiri, senin derinliklerindeki söz, müzik, dans ve görsel þölendir. Bak ozana kendini gör, ozan sana baksýn çoðalsýn, çoðalalým, çoðalalým..

Süre Duran Etki’de yer alan, daha önce yayýnlanmýþ þiiri ve þiir altý kutusunda benim yaptýðým yorumu da ekleyip yazýyý bitirelim. Yeni okurumuz H.Can þiiriyle tanýþmýþ olur. Bilen okurumuz, bakar geçer.

BÜYÜK BABÝLÝN YÜKÜ
et sustulit unus angelus fortis lapidem quasi molarem magnum et misit in mare dicens
hoc impetu mittetur Babylon magna illa civitas et ultra iam non invenietur
quia in veneficiis tuis erraverunt omnes gentes
et in ea sanguis omnium qui interfecti sunt in terra
Apocalypsis 18: 21, 23, 24

Apeninlerdeki mermer tapýnak
Pontifex Maximus
Deve tüyü renkli fellah
Her iðrenç kuþun yuvasý
Çöllerdeki kara küp sunak
Cinlerin meskeni
Kanlý þehir Büyük Babil!
Bir zamanlar sen büyüktün ve ismin her yerde anýlýrdý.
Sana gelirdi hastalar þifa bulmaya.
Senin egemenlerin dünyanýn en büyükleriydiler.
Senle büyüledi halklarý
Dünyanýn bütün krallarý!
Vay koca þehir Büyük Babil, vay baþýna!

Artýk
Yüzün solmakta
Ve sevdiklerin seni terk ediyor.
Dünyanýn zenginleri seni unuttu.
Ve kýymetli mallarýný, ince keten ve ipekleri, altýn, gümüþ, safir, kýrmýzý akik, gök yakut, mür, pelesenk, baharat, süleymani taþý, mor yakut, lacivert ve erguvani ince kumaþlarý, koç derileri, buhur yaðý ve þarabýný, yedi kollu þamdan ve akasya aðacýný, hamursuz pide ve antikalarýný ve kurbanlýklarýný
kimse almýyor artýk.
Gelin ve damat sesi de artýk sende yok!
Çoktan gittiler kudüm ve ney çalanlarýn, raks eden gýlmanlarýn ve musiki kýzlarýn!
Kirli ellerin döndürüyor dua çarklarýný ve tespihleri.
þeytanýn rahipleri ve cinli imamlar boþluða dua ediyorlar ve karanlýkta yakarýyorlar bilmedikleri Tanrýya!
Vay, vay, vay! vay sana! Vay sana büyük þehir, büyük fahiþe!
Senle sürükledi halklarý
Dünyanýn tüm atamanlarý!
Ve sende bulundu kanlarý
Savaþlarda tüm ölenlerin!
Ýþte bunun için avarýzlarýn
Kýtlýk, açlýk, matem ve ölüm
Bir günde üzerine gelecek
Ve ateþte yakacaklar seni!
Ve artýk asla bulunmayacaksýn!
KAPILARDADIR YIKILIÞI, KAPILARDADIR YIKILIÞI BABÝLÝN, BÜYÜK BABÝLÝN!
..................................................................................
I.BÖLÜM :
Babil’in büyük Tanrýsý Marduk, tek tanrýlýlýða geçiþte, Aton ve Yehova’nýn öncülüdür.

Pontifex Maximus ise Romalýlarýn tek tanrýlýða geçiþinde ara dönemi, sonra da papayý simgeler.

Sunak, Vatikan, “Kara küp=Kabe”dir. Kabe Ýslamlýk’tan önce Lat, Menat, Uzza adý verilen, Tanrý’nýn kýzlarý olarak tanýnan putlarýn eviydi. Baþ ilah ise simgesi hilal olan Hubal (Baal) idi. Orada da sunak vardý, kurbanlar adanýrdý. Oysa, ne Pagan dönemde, ne de sonrasýnda, gerçek Tanrý’nýn bunlara gereksinimi yoktur.

Sahte inançlarla, sembolik yapýlarla, Tanrý için hareket ettiklerini savlayanlar (Papa, deve tüyü renkli fellah) gerçekte Tanrý’ya ihanet edenler, insanlarý kandýranlardýr. (Günümüzde altlarý ticarethane olan ibadethaneleri anýmsayalým)

Babil... O ünlü yüksek kulesiyle, gücü ve görkeminden kaynaklanan ünüyle Tanrý’ya ulaþmayý hedefleyen büyük þehir!..Göksel bilgiye ulaþmaya çalýþan saf ve salt inançken sen, ey Büyük Babil, hastalar sana gelirdi. Tanrýsal El'e yakýnken sen, þifa daðýtýrdýn onlara.

Çýkar ve güç amaçlamayan, salt bilgiyi simgeleyen egemenlerin saygý görürdü o zaman. Onun yerine, önüne gelenle yatan nam salmýþ bir fahiþe gibi, sonradan ortaya çýkan, inancý kullanan bu güçlerle ve bu güçleri kendi zenginlikleri için kullanan tacirlerle, krallarla birleþip kötülüklerin anasý oldu o Büyük Babil. Tanrý’dan uzaklaþtý.

“Vay koca þehir Büyük Babil, vay baþýna!” diye, acýyla yazýklanýrken ozan, bu acý deðiþimin sancýsý bize de vurur.

Geçmiþte Tanrý’ya yakýn, ona sadýk bir eþ gibi olduðu için “Büyük” olan Babil, þimdi, sahte dinler-para-iktidar bileþkenleriyle düþüp kalkan, cinsel gücü ve oyunlarýyla hepsini parmaðýnda oynatan Büyük Fahiþe’dir. Bu nedenle Tanrý’yý kýzdýrýr. Tanrý’nýn öfkesi; dinleri, dilleri karýþtýrýp karþý karþýya getirip insanlarýn arasýnda düþmanlýðýn doðmasý biçiminde kendini gösterir.

Sevgili okur, þiirin/ozanýn öfkesi, saflýðý arayan sesi, içerdiði alegoriler, bizi bilgiye doðru yönlendiriyor.

Soruyoruz: Neden Büyük Babil, fahiþe kim ve neden, krallar vb...Teolojiye, dinler mitolojisine doðru bir yolculuða koyuluyoruz. Ozanýmýz, kýlavuzumuzdur.

Burada, Babil için kullanýlan “fahiþe” alegorisini/imgelemini (Yahuda’nýn düþü/Apokaliypsis) ve diðer göndermeleri daha iyi kavramak için Hulki Can’ýn “Tartaros Paradigmasý” adlý yapýtýný okumanýzý öneririm.

II.BÖLÜM:
Kadim Babil’den yola çýkýp günümüze doðru yürüyor ozan. Biz de peþine düþüyoruz.

Yaa...Ýþte böyle olur, kadim bilgiye, yüce güce ihanetin sonu. Artýk, etleri pörsümüþ, diþleri, saçlarý dökülmüþ bir fahiþedir Babil. Kullanýlýp atýlýveren, sürünen...(Yahuda’nýn düþünde, yani ta ozamanlardan beri, neden kadýndýr hep kötülüðün simgesi? Gerçekten kötü olduðu için mi?/Meraklý)

Din-ticaret-erk iþbirliði; insanlarý kandýrarak, kan dökerek, can alarak yayýlmýþtýr. Babil tüketilmiþtir. Þimdi, yeni güç merkezleri oluþturmaktalar...Oralarý tüketince ayný iþbirliði ve ayný yöntemlerle yeni yerlere...Ve sonra...Nereye kadar?..

Hani nerede þimdi, binbir çeþit malýn alýnýp satýldýðý görkemli günlerin Büyük Babil?

Hani nerede, ayinlerin, ibadetlerin, ritüellerin salt Tanrý için, onunla bir olmak için düzenlendiði, sanatýn, dansýn, müziðin, en naif, en arý biçimiyle yaþamý zenginleþtirdiði kadim günler?

Þimdi tüm ibadetler, ayinler, dualar, þeytanýn çoktan unutturduðu, gerçeði ile ilgisi olmayan bir Tanrý içindir...
“Vay, vay, vay! Vay sana! Vay sana büyük þehir, büyük fahiþe!” Yazýklanmadaki acýlý müziði duyuyor musunuz? Aðýt...

“ataman/kan/kýtlýk,açlýk,matem ve ölüm”...Dünyamýzýn dünkü ve bugünkü manzaralarý gözümüzün önünde...Ve acýnýn çýðlýðý kulaklarýmýzda...Duyuyor musunuz?..

Ama umut...Ýlle de umut...Ozan/þair, birikmiþ öfkesiyle umudu haykýrýyor aðýz dolusu, gürlüyor Wagner’in müziði gibi...

Ýhanet ettiðin gerçek Tanrý cezalandýracak seni...Ateþte yanacaksýn, ateþte yaktýklarýn gibi...Yok olacaksýn Büyük Babil...

“Kapýlardadýr/kapýlardadýr”(Yakýndadýr/yakýndadýr)...Yýkýlýþý, yýkýlýþý...

Ýþte þiir...Ýþte þiir...ÞÝÝR...

Dün, bügün, acý, öfke, görsellik, resim, müzik, dans, sanatsal bilgi ve oyunun envaisi... Tarihsel bilgi, öykü, düþ gücü, düþlem, bir garip coþku...

Sonra güzelim Türkçem...Söz düþmesin ozanýnýn diline.. O zaman ayrý bir aþktýr benim dilim, ayrý bir aþk...

Okumaya doyamam, konuþmaya doyamam, yazmaya, öðrenmeye, öðretmeye doyamam...Doyamam...

Onunla doðarým, onunla çoðalýrým, ozanýmla birlikte...Ölür de yine doðarým, çoðalýrým...

Ýþte ÞÝÝR...

NOT: Hulki Can Duru’nun, kýsa bir özgeçmiþ gödererek, ücretsiz e-kitaplarýný isteme adresi:
canhulki@yahoo.com

07.05.2011
Vildan Sevil