 Yazar Tanýtýmý | | Yazmayý seviyorum, yazmak benim için bir ihtiyaç. Ekmek gibi, su gibi, ibadet gibi... O gün birkaç güzel cümle yazabilmiþ isem kendimi görevimi layýkýyla yapmýþ gibi mutlu hissederim, eðer hiçbir þey yazmamýþsam o zamanda ihanet etmiþ gibi hissederim, kendime ve kalemime. Hayattaki en büyük zevkimdir yazmak ve ben hep yazmak istiyorum, ömür boyu yazdýklarýmýn yayýnlanmayacaðýný bilsem bile... |
| Yazýsýnýn Özellikleri | | Olaný, deðil olmasý gerekeni anlatmak istedim daha çok. |
| Edebi Etkiler | | Reþat Nuri Güntekin, Ahmet Ümit, Zülfü Livaneli |
| Benzer Yazarlar | | Reþat Nuri Güntekin, Ahmet Ümit |
| Özgeçmiþ | | Bilecik'in Söðüt ilçesinde doðdum. Çocukluðum Söðüt ilçesinin Çaltý Beldesinde geçti. Ýlköðrenimimi burada tamamladýktan sonra Bilecik'te Endüstri Meslek Lisesi Elektrik bölümünde okudum. Daha sonra Ýzmir Dokuz Eylül Üniversitesi Adalet Yüksekokulunu bitirdim. Okul vesilesiyle geldiðim Ýzmir'e yerleþtim. Çok deðiþik iþlerde çalýþtým. Halen 6 yýlý aþkýn bir süredir devlet memuru olarak çalýþmaktayým. Fakat bu iþlerin hiç biri beni tatmin etmiyor. Bu hayatta beni tatmin edecek bir tek meslek var; Yazarlýk. En büyük hayalim, yalnýzca yazarak hayatýmý sürdürebilmek. Bunun hayali bile beni inanýlmaz mutlu ediyor. Ýlkokul 4. sýnýftayken bir 10 Kasým günü yazdýðým ilk þiirle düþtü bu yazma ateþi yüreðimi ve o günden sonra tek hayalimdi yazmak. |
| Bulunduðu Yer | | ÝZMÝR |
|
| Elimde telefon bir süre öylece kalakalmýþtým. Sonra-sýnda ise tereddüt hâsýl olmuþtu zihnimde; Böyle bir gö-rüþme olmuþ muydu gerçekten, yoksa hepsi bir rüya mýydý? Belki de hayalle gerçeði karýþtýrýyordum yine. Fakat bu olasýlýklar pek de mantýklý görünmüyordu. Bahar ger-çekten beni aramýþ olamazdý. O bir baþkasýyla niþanlýydý ve çok yakýnda da evlenecekti. Tam düðün arifesinde aramasý için hiçbir neden olamazdý, olmamalýydý da. Fakat rüya görmüþ de olamazdým. Zira henüz yatmamýþtým bile, üstümü deðiþtiriyordum o sýrada. Hem rüyalarda yüz yüze yaþanýrdý daha çok sahneler. Böyle telefonla iletiþim ku-rulmazdý pek. Evet, zamanýnda çok fazla hayal kurmuþ-tum. Hatta bazen bunlarý gerçek zannettiðim anlarda ol-muþtu. Fakat o niþanlandýktan sonra kapatmýþtým hayalle-rimin perdesini bir daha açýlmamak üzere. Kaldý ki benim hayallerim böyle tek sahnelik olmazdý. Baþý sonu belli uzun metrajlý bir sinema filmini andýrýrdý adeta…
|
|
