29.04.2007 00:16:00
|
bugün günlerden hiç.... |
| |
Yalnýzlýðým Yazabilmemin Sebebi
Gün topladý yine tüm renklerini topraktan,sudan,çiçeklerden ve tenimizden.Þairlerin derin yalnýzlýðý baþladý,ürkek kelimeler,ýslak bakýþlarla.Bu ne derin ýzdýrap,tarifi imkansýzlýklarla donanmýþ hissiyat.Akýl ile kalbin bu derin uyumsuzluðu,bahardan mý?Bilmiyorum...Avuçlarýma eteðime üþüþmüþ kelimeler,keskin,narin,korkak,kýrýlgan bazen de sert.Bazen dört bir yandan saldýrýyormuþçasýna yaþam,düþman deðilken benliðim,tüm sessizliðim,savunmasýzlýðýmla dururken.Durabilmek istiyorum en fazla ses mozaiðini bestelerken içimde hiç ses çýkarmadan.Dil lal,söz küskün,hal feryatlarda durmak istiyorum.Uzun cümlelerimin yankýsý yokken çarptýðý kaya misali, hiçbir benlikte ve anlaþýlmýyorken iç dökümlerim ayný dilin kopmayan bir bütünüyken.Sükutla seyrediþ yürüyeni,aðlayaný,seveni...
Yaðmazken yaðmur sýrýlsýklam ýslak hissediyorum kendimi,dost mu bana doða bilmiyorum, baþlar hafiften üflemeye,ýslaklýðýmda bir ürperti,üþüyen içim,soðuyan bedenim.Salýversem havalanýr mýyým,kesilir mi ayaklarým yerden...? |
|
|
Oynamaya hala doyamamýþ,oynamak için her zaman kaçabilmiþ,oyun dönüþlerinde iþittiði azarlamalar o tadý eksiltememiþ ve ertesi gün yine kaçmaya hazýr olmuþ bir çocuk.Harflerin birleþip kelimelere dönüþmesinin eþsiz sürecine hayretle bakan,dünya gözüyle budandýðý þekli almýþ ama içindekilerin özünü koruduðu,kendi doðrularýný bulabilmiþ,inançlarýný yaþayarak kabullenmiþ bir delicik belki....Aza kanaat getirmenin faydalarýnda,maddiyatýn gereksizliðnin fakat elzem oluþunun doðruluðunu anladým .Yazýyorum çünkü bir týný var atmosferde belki arasýra hakkýyla olmasada bir kýsmýný iþitebildiðim kanaatindeyim ve bunlarý yazmak kendi dünyamýn gerçekliðinde daha katlanýlýr kýlýyor herþeyi.
|
|