hava soðuk, yerler bembeyaz
umursamadan yürüyor süleyman
doðduðundan beri müslüman
kulaðýna ezan okunmuþtu kundakta
elinden tutup camiye götürmüþlerdi
oruç tutmuþtu, henüz yedi yaþýnda
sonra arayý açtý Allah la
unuttu uzun süre inanmayý
yedi, içti, bir eli yaðda bir eli balda

yirmisinde aþýk oldu süleyman
bir gece öyle içti ki aman aman
uzun donla çifte telli oynadý sokakta
ama rezil olmaya deðerdi o afeti cihan
sarý saç, yeþil göz, bembeyaz ten
o bakýnca ne akýl kalýyor, ne iman

aslýnda hiç dinsiz olmamýþtý süleyman
sadece caminin yolunu unutmuþtu bir zaman
önce okulu bitirdi, iþe girdi
bir kýz buldu anasý evlendi
bir yýla varmadan oldu baba
bir ev aldý önce, sonra araba

bir hayat kurmuþtu kendine süleyman
sýradandý, ne artistti, ne kahraman
arasýra gözü kayardý güzel kadýnlara
ama korkardý karýsýndan çokça
kýrkýndan sonra cumalara uðrar olmuþtu
ellisinde umre yaptý geldi, tatil gibi
atmýþýnda, zamanýdýr dedi hacca gitti
günler biribirini kovalýyor sanki
su gibi geçiyordu zaman

hava soðuk, yerler bembeyaz
bastonuna tutunmuþ yürüyor biri
sabaha yakýn, þafak vakti
cami yolunda, namaza gidiyor müslüman
iþ bitmiþ, yetmiþinde bir dede süleyman...