karasevda ile kırıldı gönlümün mührü
derunumda aşk gizliydi, günümde yalnızlık
kimsesizliğe mahkum edilmiştik biz;
ben, kalbim ve aşkım!..
düşlerde şimal-i aşk tayincisi,
hülyalarda maşuk takipçisi ben, gafil,
serablarına tutuldum aşkın ömrümce
her el uzatışta, yokluğu tattım tenimde...
karanlıktan haber veren el fallarımda,
yalnızlığın kehanetini okudum
geceler teslim olurken gündüze;
gözyaşları içinde, öptüm şafağı gözlerinden
buydu sessiz isyanım...
ayakta alkışla şimdi beni Eros,
ve sen, sen sus yalancı Freud
aynaları saklayın, gözümü görmesin
ve ne olur küfretmeyin, zoruma gidiyor...