Bir canlý için hayat sürecinde mutlu bir yaþam olmazsa olmazlardan biridir. Evrimin en üst basamaðýnda yer alan insanoðlu yani bizler yaþam periyodumuz da sürekli olarak bir takým sýkýntýlar ve sorunlar yaþamaktayýz. Birinci basamakta olmanýn elbette bir takým sorumluluðu ve güçlükleri olacaktýr. Bu durum aslýnda gayet doðaldýr. Toplumlar devletlere bölünmüþtür. Irklar ve haliyle beyin yapýlarý bu devletleri belli kategorilere ayýrmýþtýr. Geliþen toplumlar olduðu gibi geliþmemekte ýsrar eden inatla direnen toplumlarda görülmektedir. Ýnsan yaþamý ve mutluluðu da bu toplumlarýn geliþimine baðlýdýr. Geçelim asýl konumuza…

Eminim birçoðunuz benim gibi sabahýn köründe aynaya bakar bakmaz gördüðü o bedbin surattan ürküyordur. Asýk suratlý, mutsuz bir yüz ifadesi ile bir fotoðraf karþýmýzda bize bakýyordur. Çevremizde ki insan davranýþlarý, yaþam faktörleri, içinde bulunduðumuz toplum þartlarý maalesef bu suratý bu hale getirmiþtir. Artýk kendi yüzümüzden korkar hale gelmiþizdir. Peki ne yapmamýz lazým?..Aynaya bakarken gülümsemeye çalýþacaðýz. Yani çaba göstereceðiz. Öncelikle bu hususta kendimizi þartlandýrmamýz gerek. Bu sýrada kulaklarý da dýþ dünyaya kapatacaðýz. Çünkü o anlarda eþiniz mutfakta size haykýrýyordur. Ya para istiyordur ya da faturalarý hatýrlatmak için bas bas baðýrýyordur. Kesinlikle onu duymayacaðýz. Biz hala aynaya bakarken gülümseyeceðiz hem de kulaklarýmýzý iyice kapatacaðýz. Biraz daha kendimizi zorlarsak kulaklarý da mutlaka oynatacaðýz.

Üçüncü aþamada ise dilimizi ýsýracaðýz. Yoksa aðzýmýzdan çýkacak kötü bir söz bu pozitif yaþam sevincimize daha yolun baþýnda iken bir balta vurabilir. Þartlarýn bizi etkilemesine asla müsaade etmeyeceðiz. Sonrada acý çeken ama hala inatla gülümseyen arada bir kulaklarý oynatan bir gövde ve kafasý ile doðru salona giderek bir koltuða oturacaðýz. Tabiî ki dilimizi de yine ýsýracaðýz. Çünkü eþiniz yine size baðýrýyordur. “ Manyak herif bu halin ne böyle?..” diyordur. O ne derse desin siz artýk duymayan, konuþmayan ama buna raðmen gülen mutlu bir insansýnýz. Eþiniz ise mutsuzluðu ikiye katlanmýþ bir halde halýnýn üstünde tepiniyordur. O tepindikçe eminim daha çok güleceksiniz. Ýþte ilk mutluluk sahneniz karþýnýzda oynuyordur.

Sonra düþüneceðiz. Bu toplumun iyi insanlardan oluþtuðunu, çarþýda, pazarda her yerde saygý, sevgi tezgahlarýnýn kurulduðunu ve bu insanlarýn size: “Haydi çýk dýþarý, buraya gel seni bekliyoruz” diye seslendiklerini duyacaðýz. Bunu da hayal etmemiz içinde kendimizi mutlaka kandýrmamýz þart... Sonrada buna inanacaðýz. Sonrada evden dýþarý çýkarak topluma karýþacaðýz. Çevrenizde yine o insanlarý göreceksiniz. Adeta bir ormana girmiþsinizdir. Çeþitli canlýlar her yerde korkunç bir mücadele içersinde savaþýyordur. Þimdi sýra gözleri kandýrma sýrasýdýr. Onlarý görmemezlikten gelerek onlara gülümseyerek yol alacaksýnýz. Onlar yine size çarpacaktýr. Bazen yere düþeceksiniz. Bazen de yerlerde sürüneceksiniz ama siz yinede ayaða kalkýp yürüyecek ve tabii ki gülümseyeceksiniz. Çevrenizde sizi izleyen þüpheli gözlere, haykýrmalara, hýrlamalara, saldýrýlara aldýrmadan yürüyecek iþinize gidecek sonra da akþam üzeri yine ayný þartlardan hiç etkilenmeden döneceksiniz.Siz artýk mutlu bir insansýnýz.

Siz artýk zorluklarda hiç bir þeyden etkilenmeyen birisiniz. Görmüyorsunuz. Duymayan, hiç konuþmayan ama bunlara raðmen mutlulukla gülümseyen üstelik kulaklarý oynatabilen baþarýlý bir insansýnýz.

Bu davranýþlarýn yan etkileri de söz konusudur. Olumsuz tepkilere de mutlaka hazýrlýklý olmanýz gerekebilir. Sonrasýnda oturduðunuz sokaða girdiðinizde umarým evinizin önünde bir ambülans sizi beklemiyordur. Yanýnda saðlýk görevlileri haliyle öfkesinden kudurmuþ bir halde duran eþiniz sizi beklemiyordur?..