Kim bilir uður böceðin ne çoktur
Ellerine konan
Ve sen
Saklý suskunluðuna Saklanýrsýn
Hep dileklerini ona
Sitemlerini kendine yüklersin kifayetsiz
Nihayet eskimiþ hayallerin
Yýllanmýþ þarap tadýnda yudumlarken
Ýçinde kýrýk bir testi taþýrsýn hep
Aný keder ve sevdalarý bulunduran
Gözlerin uður böceðini arar
Dileklerini vermek için býkmaksýzýn
Zemini ýslak gözlerimin þimdi
Ve ben aðlamaklýyým
Sen tahmini zor uzaklardasýn
Bense elimi uzatsam tutacaðým gibi yakýn
Uður böceði refakatçinim hazýr kýta
Gözlerine konasým var dileklerini almak için
Oysa kibir ve gurur savurdu
Aþk küllerini hoyrat bir gecede bize
Gülüþlerine abone mi olsam acaba
Yoksa bakýþýna mý dokunsam
Hayaline mi uzatsam kahve fincanýmý
Yoksa özgürlüðüne tutsak mý olsam
Sana tutunmak için ne yapmam gerek
Bilemedim bir türlü
Rüzgâr savurdu kifayetsiz keyifle
Babil’in oyun bahçelerindeyim nedensiz
Sen elinde papatya, bende uður böceði
Çocukça aþklarýmýzý sorguladýk
Aklýmýzda isimlerimiz dilimizde
Çocuk tekerlemeleri vardý
Papatya sevince
Kollarýmda avazýnca mutluluk doluydun
Ama uður böceðim hiç bir vakit uçmadý
Belki bi haberdin sevgimden çocukta olsan
Yüreðim param parça gittiðinin ertesi
Yakýcý yokluðun kavuruyor Harran misali
Dua ve dileklerini uður böceðine ver
Sitemlerimden arýtýp gökyüzüne yazayým
Keþke gecene ateþ böcekleri serip
Karanlýkta þiir yolunu bana çýkarsaydým
Kýr kalemi elinde kelimeler yere dökülsün
Öksüz kalsýn edebiyat temelli
Parçalansýn þiirler aðlasýn þair
Mürekkebe tutsak kâðýda âþýk olursam eðer

ÝRFAN KARABULUT
ClassicsaiR