Kaybettiklerim var benim ... Varlýklarýyla huzur bulduðum kiþileri birer birer kaybettim ben. Bir zamanlar gitmelerini çok istemiþtim oysaki ama öyle olmuyormuþ ben gerçekten alýþmýþým onlara. Bir boþluk var þimdi doldurula bilir mi kiminle ne zaman bilmiyorum. Tek bildiðim özlediðim ,sevmiyorum onunla mutlu deðilim diyodum peki þimdi ne bu hissettiklerim ? Kýskanýyomuyum asla ! Yalan çünkü ben onun yanýnda o iki þýrfýntýyý görmek istemiyorum. Konuþmasýnlar görüþmesinler. Bir zamanlar ben vardým onun yakýn arkadaþý sonra sevgilisi en yakýný bendim herzaman onun en sevdiðide ben. Þimdi uzaktan bakmak yanýna gidememek gülüþünü özlemek zor geliyo alýþamadým onsuzluða. Gelsin istiyorum gelsin ve gitmesin varlýðýyla huzur bulsun yeniden kalbim. Onu büyük zamanlardansa ufak zaman dilimlerinde tatlý tatlý özleyeyim istiyorum ben. özlemi acý deðil ona kavuþma ümidi versin istiyorum geleceðini biliyim birgün gelecek çok az kaldý diyebileyim. Sonra eskisi gibi sýký sýký sarýlayým sarýlayým ve tüm herþeyi onun kollarýnda unutayým. Onsuzlukla savaþmak istemiyorum ben artýk. Yoruldum , yýprandým. Keþke diyorum keþke deðerini kaybedince deðil o yakýnýmda yaný baþýmdayken bilebilseydim. Ama öyle olmaz asla kaybedilmeden bilinmez hiçbirþeyin hiçbir kimsenin deðeri. Ben özlüyorum þimdi seni gel, gel ve gitme benden yýllarca belki yüzyýllarca. Herkes bilsin senin bana ait olduðunu herkes ama herkes o iki þýrfýntýda !