Karaciðerimi delip geçip, ayrýlýksý raký sofralarýmýn sessiz sedasýz misafiri oldun bu gece. Seni ben mi çaðýrmýþtým, yoksa sen kendiliðinden mi gelmiþtin, bilmiyorum ama, sisli dünyama bu saatte geliþin beni çocuk sevindirmiþti. Ne yapacaðýmý, seni nasýl aðýrlayacaðýmý þaþýrmýþtým. Þaþýrmýþtý beynimdeki bütün güncelliðiyle tazelediðim doðrular ve sen, belki de en olmadýk zamanda gelmiþtin. Belki de en olacak zamanda, akþamüstü serinliðinde, yangýnýmýn, yayla kokulu gözlerini aradýðýnda gelmiþtin.Ýyi ki gelmiþtin.
Ben hep bildiðin gibiyim. Cep telefonumun bataryasý hep boþtur, param her an bitmeye hazýr, siyah beyaz filmde beklenmedik bir son gibidir. Hayatýn melodisi dramdan geçmesede, Ahmet Kaya’nýn isyan þarkýlarý arasýnda aþka dair bulduðum ezgilerde yaþýyorum. “Korkarým güzelim korkarým” diyorum bazen, bazen de “giderim” diyorum, diyorum da kime diyorum. Ýçtiðim rakýya kýzmasam suyuna kýzýyorum. Ne bileyim haydari tadýnda bulanmaya baþlýyor beynim, kusacak gibi oluyor yüreðim birden, kaçýyorum kendimden, þehirden, ama tutulmuþ tüm yollar bir yere varamýyorum. “Bir anka kuþu gibi kendimi külümden yaratýyorum.” Bu gece ölesiye içiyorum. Belki öldüresiye içiyorum, gecenin travmatik ucuz ýþýklarýna ve aþýklarýna aldýrmadan içiyorum.
Özlemlerim bir kat daha artýyor sen yanýmdayken. Keþke gelmeseydin bu gece. Siyah beyaz film gibi kalsaydýn hep aklýmda. Bak bir yaným zaten kýþ, her yer soðuk, yerler buz biliyorum. Buz gibi yüreðimin yaz sýcaðý oldun bu gece. Eridim öyle gözlerine baka baka, donmuþ yüreðimin iletisi olan gözyaþlarýmda. Özlem bitti bu gecelik, kýþ bahara kavuþtu bu gecelik. Ya yarýn? Ya özlem? Bilmiyorum. Oysa susuz içtiðim rakýlarýn edasýndaydým bugün.
Sigaram gibi
Ýki fýstýk, bir kýrýk leblebi gibi
Raký soframý özler gibi
Özledim seni

Tellerde asýlý kalmýþ mekanik sesini
Yüreðimden geçen ayak izlerini
Sarhoþ gecelerde nara atar gibi
Özledim seni

Biri kýrýk, iki dal gibi
Bir yaným kýþ, bir yaným yaz gibi
Siyah beyaz film izler gibi
Özledim seni

Karaciðerimi delip geçip, ayrýlýksý raký sofralarýmýn sessiz sedasýz misafiri oldun bu gece. Seni ben mi çaðýrmýþtým, yoksa sen kendiliðinden mi gelmiþtin, bilmiyorum ama, sisli dünyama bu saatte geliþin beni çocuk sevindirmiþti. Ya yarýn? Ya özlem? Bilmiyorum. Oysa susuz içtiðim rakýlarýn edasýndaydým bugün.