Hay gelmisini gecmisini gidisini diye basladigin andir en çok caninin yandigi zaman, ne kadar soversen o kadar sevmissindir yalnizligi, ne kadar huzunlenirsen o kadar fark etmissin dir ayriligi, kimsenin isine yaramayan tek ölüm dur cekip gitmek, sanirsin ki o an bitmistir her þey ,oysa isin asli baþka, evveli var her bilinmeyenin, ölçülmesi, tartilmasi ,acabasi ,olur mu ki si ya da daha da geriye gidersek vursam yok olurmu ilk animiz denilisi var .nankörlük kanimiz da var sanki o kadar seven ,sevisen, ozleyen biz deðilmiþiz gibi bir cirpi da siliyoruz her þeyi ,ne çýrpý ama calilar yüzümüze tukurecek neden diye sorsak, sanirim aþk ýn mizah haline denk geldi yureklerimiz, digerleri karanliktan korkarken biz beyazi kirlettik ne demistik hay gelmisini, gitmisini ,sevmisini, sevmeyisini ...