Bitmiyor istekleri insanoðlunun... Hýrslarýný da dizginleyemiyor çoðu kere... Bir evin var oturacak, üç tane daha olsun... Bir de yazlýðýn olsun, ona da tamam. Antalya'da var, Fethiye de, bir tane de Marmaris'de olsun... Ýki tane iþ yerin var, þube sayýsýný arttýralým, beþe altýya çýksýn. Nasýl olsa fazla mal göz de çýkarmaz can da çýkartmaz...

Beylik bir laf vardýr bilirsiniz ''Tüketim toplumu olduk.'' derler. Doðrudur, ancak üretim olmadan tüketimde olmaz... Eski zamanlarda insanlarýmýz sanki daha kanaatkardý gibi gelir bana, gibisi fazla öyleydi... Þimdi ki bebelere bakýyorsunuz hepsi marka tutkunu... Ayakkabýlar o tanýnmýþ firmadan, kazaklar gömlekler baþka tanýnmýþ firmadan. Analarýnýz, babalarýnýz da marka mý bilirlerdi? Anneleri, babalarý ne alýrsa onu giyerlerdi...

Markete giriyorsunuz neskahve alacaksýnýz, on tanesi bir arada. Çorap alacaksýnýz beþli paketler halinde... Tuvalet kaðýdý alacaksýnýz altlý ve on ikili halde idi, þimdilerde yirmi dörtlü otuzlu yapýyorlar nerede ise... Kardeþim yirmi dört tane tuvalet kaðýdýný ben altý ay da bitiririm yahu! Hadi iki ay sonra öldüm gittim...

Zamaný da hýzla tüketiyoruz, dostlarýmýzý da, sonra da olan bize oluyor, devayý psikologlarda psikiyatrlar da arýyoruz... Devletler ve devletlerin baþýnda ki buzdolabý suratlý devlet baþkanlarý da böyle... Onlarda kendi insanlarýný tüketiyorlar... Bilirsiniz Ýngiltere'ye atfedilen bir deyim vardýr ''Üzerinde güneþ batmayan imparatorluk.'' derler... Yani elinize aldýðýnýz o dünya atlasýnýn ta en doðusundan, ta en batýsýna kadar sömürgeleri olmuþtur zamanýnda... Dünyayý versen doymazlar, daha daha derler hep. Baþka gezegenlerde baþka ülkeler varsa oralarý da ele geçirmeye bakarlar... Oysa paylaþmak dünyanýn nimetlerini, hem de kardeþçe ne kadar güzel ve anlamlýdýr...

Herkes daha fazla ilgi, daha fazla sevgi bekliyor karþýsýndakinden... Peki sen ne yaptýn kardeþim bir birey olarak, kendi toplumunu sevmek için, diðer insanlarý sevmek için? Ben, ben, ben deyip durdun. Karþýnda ki insanýn fikirlerine deðer verdin mi? Halbuki insanlarýn bilmesi lazým ''Paylaþýldýkça çoðalan tek duygu yoðunluðu sevgidir.''

Kýskançlýk da insaný yiyip bitiren duygulardan birisidir. Onun þusu busu var, benim niye yok? Oysa tevekkül içinde olan bir insan da kýskançlýk olmaz. Tevekkül tam bir teslimiyeti gerektirir, kadere rýzayý gerektirir... Seksen tane fabrikasý olan adam da, bir tane kulübesi olan adam da en nihayetinde ölecektir... Ölüm Hayatýn en büyük hakikatlerinden birisidir... Daha fazla sevgi isteyelim, daha fazla iman isteyelim Rahman'dan, daha fazla maneviyatýmýz tabi ki olsun, daha fazla sabýrlý olalým. Ancak daha fazla mal mülk, para, sizi bilmem, bana çok da lazým deðil. Namerde muhtaç olmayalým yeter...