ANDONYAN BELGELERÝ SAHTEKARLIÐI
Soykýrým savýný desteklemek amacýyla Ýstanbullu gazeteci Aram Andonyan tarafýndan 1920 yýlýnda Ýngiltere'de bastýrýlan "Naim Bey’in Anýlarý" isimli kitapta Talat Paþa'ya ait olduðu sürülen belgelerde soykýrýmýn planlandýðý ileri sürülmüþtür. Ancak, Talat Paþa'ya ait olduðu iddia edilen 50 telgraf ve 2 mektubun düzmece olduðu zaman içinde ortaya çýkmýþ, durum bir çok tarihçi ve araþtýrmacý tarafýndan doðrulanmýþtýr:

Strasbourg üniversitesinden Prof. Paul Dumont belgelerin uydurma olduðuna dair ciddi kuþkular bulunduðunu, Prof. Michael M. Gunter belgelerin muhteþem bir sahtekarlýk olduðunu, Bernard Lewis bunlarýn "Siyon Protokollarý" gibi tarihsel sahtecilik üretimleri olduðunu, Jeremy Salt belgelerin büyük bir sahtecilik örneði olduðunu, Norman Stone kitabýn tamamen düzmece olduðunu, Collège de France, Osmanlý ve Türk Tarihi Bölümünden Prof. Gilles Veinstein ise bu belgelerin hiçbir þey, fakat sahte olduklarýný belirtmiþlerdir.

En son 1 Mart 2015 günü Timeturk ’de çok çarpýcý bir haber yayýmlandý: ABD'li tarih profesörü Prof. Justin McCarthy, 1915 olaylarýnda soykýrým yapanýn Türkler deðil, Ermeniler olduðunu ileri sürdü! Birilerinin 100 yýldýr Osmanlý'nýn Ermenileri katlettiðine dair belge aradýðýný söyleyen Louisville Üniversitesi Tarih Profesörü Justin McCarthy, Toronto Üniversitesi'nde verdiði “Doðu Anadolu'daki Ýnsanlýk Trajedisinin 100. Yýlý” konulu konferansta þunlarý söylemiþtir:

“Elimizde binlerce ama binlerce belge var. Bu belgeler Türklerin deðil, Ermenilerin soykýrým yaptýðýný gösteriyor. Osmanlý arþivleri açýk ama Ermenilerinki deðil. Tarih, insanlarýn birbirini öldürmesine savaþ der. 1915′te olanlar da soykýrým deðil, savaþtý. Ermeniler yaþadýklarý devlete baþkaldýrdýlar. Bunun adý nedir? Buna vatan hainliði derler. O dönem Osmanlý devletinin en kuvvetli ve düzenli ordularý doðu bölgesinde idi. Ermeniler, Baðdat demiryolunu tahrip etmeyi, güney ve doðuda karýþýklýk çýkararak Ýngilizlere yardýmcý olmayý teklif ettiler. Böylesi durumlarda devletin yapmasý gereken insanlarý korumaktýr. Osmanlý da öyle yaptý. Ermenileri, olay çýkarttýklarý bölgelerden baþka yerlere taþýdý. Hatta Osmanlý, Ermenileri bile Ermenilerden korudu. Ermenilerin nefret ettiði Cemal Paþa, açlýktan ölmek üzere olan Ermenilere yiyecek daðýttý. Bütün bunlar elimizde bulunan belgelerde mevcuttur. Ermeniler Osmanlý askerlerini, devlet görevlilerini valileri bile öldürdü. Hamile kadýnlara iþkence yaptý, katliamlarla köyleri ortadan kaldýrdý, toplu mezarlara gömdü. Þimdi kim soykýrým suçlusu? Herhalde Osmanlý deðil. Tüm bu olaylar olurken, Osmanlý yöneticileri, isteseler Ermenileri kolayca öldürebilecekleri halde bunu yapmadýlar, sadece bu kiþilerin yerlerini deðiþtirdiler”.

BÝRLEÞMÝÞ MÝLLETLER SOYKIRIM SÖZLEÞMESÝ
Uluslararasý hukuk ve Birleþmiþ Milletler Soykýrým Sözleþmesi kapsamýnda bir olayýn veya eylemin “soykýrým” tanýmýna girmesi veya soykýrým sayýlabilmesi için “edimsel eylemin” (actus reus) yaný sýra, “amaçsal ögenin” (dolus specialis) de var olmasý gerekmektedir.

Demek ki, eðer ulusal, etnik, ýrksal ya da dinsel bir grubun tümünü ya da bir bölümünü tamamen yok etmek amacý ile hareket ediliyorsa, o zaman, bu eylem soykýrým sayýlýyor. Bu nedenle 1915 yýlýnda Ermenilere uygulanan yer deðiþtirme eylemi soykýrým sayýlamayacaðý gibi soykýrým sözleþmesi kapsamýna da girmemektedir.

Yer deðiþtirme sýrasýnda meydana gelen ölümler, 1914-1918 savaþý sýrasýndaki karþýlýklý boðazlaþma ve kýrýmlar da soykýrým kapsamýna giremez. Kuþkusuz, bir olayýn, bir savaþýn, bir katliamýn, bir kýrýmýn soykýrým kapsamýna girmemesi o olaylarýn ve yapýlanlarýn doðru olduðunu göstermez. Savaþ, katliam, kýrým hepsi insanlýk suçudur.

Ancak, bir ýrkýn tamamen veya kýsmen yok edilmesini hedefleyen bir eylem en büyük insanlýk suçu olan soykýrýmdýr. Aradaki farký iyi anlamamýz gerekir. Dolayýsýyla, 1915 olaylarý bu yörünge ve görüngeye kesinlikle oturtulamaz. O halde, Ermeni Soykýrýmý savýnýn gerçek olmadýðý, ancak bu savýn bir karalama, bir iftira, büyük ustalýkla pazarlanmýþ ve sürekli pazarlanmakta olan asýlsýz bir sav, bir yalan olduðu açýða çýkmýþ bulunmaktadýr.

Sis perdesi daðýlmakta bilim adamlarý ve tarihçiler bu 100 yýldýr sürdürülmekte olan bu tarihsel yalaný yavaþ yavaþ açýða çýkartmaktadýrlar. Bu konuya Türk kamuoyunun, aydýnlarýn ve Türk siyasetçilerin hala duyarsýz kalmasý anlaþýlýr gibi deðildir.

ÝNKAR YASASI
Tüm bu olgulara ve birçok bilim insaný, akademisyen ve tarihçinin açýklama ve saptamalarýna raðmen Osmanlý Ýmparatorluðu'nun I. Dünya Savaþý sýrasýnda Doðu Anadolu'daki Ermeni halka uyguladýðý zorunlu göç (tehcir) sýrasýnda meydana gelen ölümler, Avrupa ülkeleri baþta olmak üzere, dünya ülkelerinin bir çoðu tarafýndan “tartýþmasýz” soykýrým olarak deðerlendirilmektedir. Neden?

Bu sorunun yanýtý basittir. Bazý ülkeler bu þekilde Türkiye’ye karþý olan tarihsel düþmanlýklarýný ve paranoyak hayallerini soykýrým silahý ile bir bahane olarak kullanýrken, bazýlarý da itiraf ettikleri ve kabul ettikleri Holokost gibi kendi gerçek soykýrýmlarýna yeni ortaklar aramakta, soykýrýmla suçlanan ülke sayýsý arttýkça tek suçlu ülke olmaktan ve taþýdýklarý aðýr yükten bu þekilde kurtulacaklarýný sanmaktadýrlar.

Ne yazýk ki iþ sonunda öylesine bir soytarýlýða dönüþmüþtür ki, soykýrýma herhangi bir þekilde itiraz edilmesi, ya da, soykýrýmýn inkar edilmesi, hatta tartýþýlmasýný bile engellemek amacýyla harýl harýl yeni yasalar, türel (adli) yaptýrýmlar hazýrlanmaktadýr! Bu yeni yasa ve yaptýrýmlara göre "Ermeni Soykýrýmý" ný kabul etmemek, tanýmamak, inkar etmek, soykýrým olmadýðýný söylemek, bu iddiaya karþý çýkmak suç sayýlýyor!

Yoksa “Ermeni Soykýrýmý” savý yeterli tarihsel kanýt ve olgu bulunamadýðýndan bu þekilde koruma altýna alýnmak mý isteniyor? Zira soykýrýmý yadsýmanýn karþýlýðý hapis ve aðýr para cezasý! Bu kervana en son Þubat 2015'te Ýtalya da katýldý!

Kýsaca "Ýnkar Yasasý" olarak bilinen ve hukuki ismi “Avrupa Birliðinin Irkçýlýða Karþý Savaþým Hukukunun Ýç Hukukla Uyumlaþtýrýlmasý ve Ermeni Soykýrýmýný Yadsýmanýn Cezalandýrýlmasý Hakkýnda Kanun" a göre öngörülen ceza 1 yýl hapis ve 45.000 Euro para cezasý! Ve bu yasa Avrupa Birliði ülkelerinin parlamentolarýnda kabul edilebiliyor! Sanki Ortaçaðýn yasakçý zihniyeti Avrupa’da yeniden hortluyor! Odun yýðýnlarýnýn yerini özgür düþünce ve tartýþma ortamýný engelleyecek odunsu yasalar alýyor!

Bu “inkar yasasý salgýný”nýn psiko-patolojik altyapýsýný irdeleyen Prof. Ýlber Ortaylý 2006 yýlýnda katýldýðý konferanslarda önemli saptamalarda bulunmuþtur. Ortaylý, Yahudi soykýrýmýnýn aðýr suçu ve yükü altýnda ezilen Alman-Fransýz (Vichy - Nazi iþbirliði) siyasal çevrelerinin özgün suçlarýný paylaþacak tarihsel suç ortaklarý aradýðýna, Ermenilerin ise savlarýný Yahudi Holokostu ile eþleþtirerek bu iddiaya dört elle sarýldýklarýna vurgu yapýyor.

Bu çevreler Ermeni göçü ve karþýlýklý boðazlaþmayý soykýrým olarak tanýmlamayý yadsýyan Bernard Lewis’i yargýlýyor, Gilles Veinstein gibi bilim adamlarýný suçlamaya, mahkum ettirmeye çalýþýyor. Bu baðlamda, Ortaylý’nýn savunduðu görüþler özetle þöyle:

1915 Ermeni Tehciri, olasý bir isyana karþý düþünülmüþ bir önlem deðildir; bu nokta çok önemlidir. Zorunlu göç yasasý, de facto oluþan bir isyan ve düþmanla iþbirliðine karþý alýnan ve o günün savaþ koþullarýnda kaçýnýlmaz olan bir karardýr.
Sözün kýsasý soykýrým sadece yapaný deðil, yurttaþý olduðu milleti de baðlar. Yahudi soykýrýmý açýsýndan bakýldýðýnda, antisemitizme yaklaþan benzer fikirleri savunan Martin Luther ve Protestanlýk da Hitler kadar suçludur. Her þeye raðmen bugünkü Alman kuþaklarý da babalarýnýn bu eylemini ister istemez üstlerinde taþýmaktadýr. Soykýrým eylemlerine katýlýmlarýndan dolayý sadece Vichy Hükümeti suçlu deðildir. Fransýz kültüründe bu iþin kökleri Voltaire’e kadar gider, der. (Sonraki bölüm: Ýnkar Yasasý, Uluslararasý Adalet Divaný ve AÝHM’nin yaklaþýmý)