BELKÝ BÝR GÜN MUTLAKA!

Bu bulutlar hep kara olmýyacak baþýmýn üstünde, gök
maviliðini koyverecek özgürce bir gün. belkide ýlýk ýlýk
billur yaðmurlarýnda ýslatarak ...
zayýflamýþ, solmaya yüz tutmuþ sevi çiçeklerim canlanacak, filizlenecek.
Zamaný durduracaðým o vakit! gidiþlerin hepsini sileceðim lugatlardan,
ayrýlýða dair ne varsa topraklara
gömeceðim en derinlere!
gülüþlerimi güvercin kanatlarýna yükleyip uçuracaðým iklimler ötesine. sen
bende olacaksýn, ben sende, bizse baþka alemlerde! duyulmadýk,
görülmedik alemlerde yaþayacaðýz. Ne acý, nede keder
çalmayacak yürek kapýmýzý. konaklamayacak bahçemizde hüzün kargalarý!
boy boy kasýmpatýlar
hanýmelleri saracak turkuaz perdeli pencerelerimizi.
Belki bir gün mutlaka sönecek kývýlcýmlardan doðan
bu özlem yangýnlarý, alevlerin yerini ayný renk güller
alacak tenin kokulu! sana ne sabýr diliyorum, ne de
umut vaad ediyorum... sadece ikimize dua ediyorum!
dün yoktuk, bugün varýz; yarýnlar bizim olsun diye.