Sümer Uygarlýðýyla birlikte sýnýflý toplumsal yaþamýn baþladýðý tarihten günümüze kadar, yürütülmüþ olan siyasi politikalarýn çoðu kirli ve suçludur. Buna hem materyalistler hem de metafizik düþünce doðrultusunda hareket eden yapýlarýn hepsi dahil. Siyaset ve politika en az 20 bin yýl önce, insanýn düþüncesini etkili kullanmasýyla baþlayan düþünsel sosyal bir metottur. Siyaset; toplumu mantýklý ve gerçekçi yönetip idare etme sanatýyken, politika; bunu hayata geçirip uygulamaktýr. Bu sözel araçlar, ilkel þekilde baþlayýp günümüzde modern imkanlarla sürdürüldüðü halde, toplumlar gerçek anlamda memnun edilememiþtir.

Peki.! siyaset ve politikandan pozitif anlamda memnuniyet söz konusu deðilse, siyaset yapmadan yaþamak mümkün mü? Bu sorunun cevabýný net bir þekilde vermek oldukça zor. Ancak siyaset olmadan yaþamanýn tek bir yolu var, oda insanýn hayvanlar gibi baþý boþ aile olmadan daðýnýk yaþamasýna baðlýdýr. Bunun dýþýnda toplu yaþam devam ettiði sürece siyaset olmak zorunda. Kýsacasý aile, özel mülkiyet ve toplu yaþam varsa, siyasette vardýr. Siyaseti var eden diðer bir temel etkense, insanýn sürekli arayýþ içerisinde yarýþçý karaktere sahip olmasýdýr. Gel ki yarýþ ve arayýþ tüm canlýlarda doðal güdüsel tepkimeyken, insan düþünceyle tasarlayarak gerçekleþtirmesi, üstün icatlarla birlikte yýkýmlara da sebep olandýr. Bugün dünyadaki küreselleþmenin olumlu olumsuz sonuçlarý, topluluklarýn yürütüðü reel ve derealist siyasetlerin bir sonucudur.

Dünya politikasýnda küresel güç olan devlet yönetimleri, baþta dini düþüncelerin öznel ve nesnel yapýlarýný analiz ederek söz konusu noktaya gelmiþlerdir. Küresel güçler her ne kadar metafizik dini yapýya inansalar da, esas yaþam felsefelerinde materyalist somut bilimsel tekniðin nesnelliðine dayanmaktalar. Bu nesnel gerçekliðe (Realite) sahip küresel güçlerin haklý olduðu anlamýna asla gelmiyor. Sadece insanýn sahip olma ve güçle öne çýkan karakteristik gerçekliðinin planlý bir sonucudur.

Küresel güçlerin haklý haksýz politikalarýndan ziyade, kimin kendi dinamiðine dayanarak hangi düþünsel siyasi politikalarla küresel güç olduklarý, ayný zamanda küresel güç olamayanlarýn neden olamadýklarýnýn diyalektiðini anlamak esas önemli olandýr.

Ýnsan biyolojik, psikolojik ve düþünsel olarak, ekonomiden askeri yapýya kadar birçok alanda, küresel güç olma ya da olamayýþlarýn temelinde, metafizik ve materyalist teoriler birinci role sahiptir. Örneðin materyalist felsefenin maddi kanýtsal nesnelliði, insana her zaman net bir yol gösterirken, metafizik soyut manevi öznellik, sürekli ifadesi muðlak, görülmeyen ve bilinmeyen derin karmaþýk hiçliðe hitap edendir.

Felsefi bu temelden yola çýkan mevcut küresel güç olan toplum ve devletlerin çoðu, metafizik düþüncenin ürünü dine inanmýþ olsalar dahi, bunun soyut öznel yapýsýyla hedefe varýlamayacaðýný gören ilk toplumlardýr. Böylece dini öznelliði, yalnýzca psikolojik araç olarak kullanýrlar. Gerçek yaþamsal pratikte ise, materyalist bilimsel nesnellik temel ilkeleridir. Bu küresel güçler; elinde nükleer silah ve yüksek teknolojiye sahip Amerika, Avrupa, Rusya, Çin, Ýsrail, Kuzey Kore gibi devletlerden oluþmakta. Ýsimleri verilen küresel devletler ile her konuda ortak düþünceye sahip olanlarýn dýþýnda, diðerlerinin siyasal politikalarý boþ ve yalandan ibaret.

Özellikle Türkiye, Ýran, Suudi Arabistan, Mýsýr vb. devletler, metafizik düþüncenin üretimi dini soyut öznelliðe tamamen baðlý kaldýklarýndan, realist hiçbir siyasi politikaya sahip olmamýþlardýr. Söz konusu devletlerin hepsi füze vb. teknik araç ve silahlarýný, küresel güçlerden satýn aldýklarý halde, istedikleri gibi bunlarý kullanma iradesine sahip deðiller. Küresel güçler satmýþ olduklarý silahlarýn kontrollerinden çýkmamasý için, ticari þartlarla birlikte teknik açýdan her türlü kontrol ve de kullaným kendi ellerindedir. En basitinden füzelerin esas hedefi bulmasý ya da þaþýrtmasýný saðlayan ana kumanda, yine o silahý üreten küresel güçlerde bulunuyor.

Ýran ve Türkiye baþta olmak üzere Müslüman devletler, her iþlerini Allah'ýn yardýmýyla ve ona sýðýnarak üstesinden geldiklerine inanmalarýna raðmen, Allah'ýn varlýðýný ve gücünü kanýtlayamadýklarýna göre, siyasetleri soyut ve yalancýlýktýr. Bu düþünceye dayanan siyasi politikalarýn hepsi gerçek dýþýdýr (Derealist). Çünkü ortada ne bir Tanrý var ne de onu kanýtlayan güç. Diðer küresel güçler gibi tanrýya inanýp, temel yaþamsal ilklerinde materyalist doðrultuda bilimsel düþünülse, bir noktaya kadar anlaþýlabilirler. Tam tersine her þeyde metafizik soyut öznel düþünceyi temel alýp, ondan sonra haklý ve güçlü olduðunu iddia etmek, derealizasyonu da aþan anormalliktir. Buna þu örnekler yeterli gelecektir.

Ýki hafta önce ABD ve Ýran arasýnda yaþanan olayda, bir devletin üst düzey generalinin öldürülmesi, esasýnda savaþ nedenidir. Ya da en azýndan o ölçekte cevap verilmesi gerekirdi. Ýran ne yaptý? Modasý geçmiþ füzelerle ABD'nin 80 askerini öldürdükleri iddiasýyla dünyaya rezil olmuþlardýr. Þayet bu olayda gerçekten ABD 80 askerini kaybetmiþ olsaydý, þimdi Ýran'da taþ üstüne taþ kalmazdý. Ýran'ýn ne kadar yalan ve riyakar bir devlet politikasýna sahip olduðunu anlamamak için aptal olmak gerekir.

Ayný þekilde Türkiye adeta sonunu hazýrlarcasýna Suriye'de yediði naneler yetmemiþ gibi, bir de Libya'ya burnunu sokmasý. Libya'da küresel güçler varken, Türkiye gibi ülkelerin iþi ancak küresel güçlerin maþasý olmaktýr. Bunu Suriye'de kanýtlamýþtýr. Ve Türkiye büyük ihtimalle Suriye'de olduðu þekilde milyonlarca Libya'lý insana bakmak zorunda kalacaktýr.

Türkiye gibi Müslüman ülkelerin yalancý, gerçek dýþý (Derealist) siyasi politikalara sahip olmalarýnýn ana kaynaðý, inanýlan Ýslam ve kitabý Kuran-ý Kerimdir. Allah'ýn varlýðý kanýtlanmadýðý halde, bir de Kuran-ý Kerimi Allah gönderdi, kutsal ve tek doðru sözlerdir diye toplumun buna inandýrmasý, direkt her þeyin yalana dayanmasý demektir. Böyle bir düþünceye tamamen baðlý yaþayan birey ve toplumlarýn karakter yapýsý, entrika ve ilkesizlikten ibarettir.

Ýnsan su ve ekmek gibi temel gýdalarý yemeden içmeden yaþayacaðýna nasýl ki inanýyorsa, Tanrýnýn varlýðý ve doðru yolu gösterdiðinin de kanýtlanmasý ayný þekilde þattýr. Bugüne kadar kanýtlanmýþ Tanrý olmadýðýna göre, buna dayanan düþüncelerin hepsi oturmuþ profesyonel yalancýlýktýr. Sürekli dereallist metafizik temelde hareket eden toplum ve bireyleri daha somut tarif etmek gerekirse, her þeyi kanýtlanmayan tanrýya baðlayan siyasi düþünceyle yaþamak, biyolojik beyin mekanizmasýndan yoksun direkt enerjiyle hareket eden mekaniklik demektir. Tüm siyasi politik düþüncelerin, özetlenen çerçevelerde böyle bir diyalektik gerçekliði mevcuttur.


Cemal Zöngür