ben ellerini düþlerken dingin bir deniz gibi ellerimde
ve seyrederken
sis saçlarýnda sessiz bir ormaný

bugün de aðlayarak döndüm
gözlerinden
çünkü bir düþken
o yaðmurlu haziran kadar seni gördüðüm ilk
ve gözlerin o dalgalý kýyý kadar masumken

þimdi bir yabancýsýn
utancým, kahrým, firarým kadar
seni her görüþte boðazýma akan acý zehir
kollarýnda kaybolduðum bu þehir
ve aðustos böceklerinin ötüþüne inat
sessiz direniþin kadar

dönemecinde vazgeçmelerin
sensizliðin uçurum akþamlarýnda
þu asi yüreðime
acýlar süitinden bir þiir çalýyorum

sabah seyreder gibi þehri camýn ardýndan
tek yönlü bir anlaþma içindeyiz
sen susuyorsun ben susuz yaþýyorum

yadýrgadýðýn öðlen ölümleri gibi
tek kanatlý özlemlerin göçtüðü mevsim
daha acý daha kurak
çaldýðým þiir ve susuzluðumdan

bekliyorum
tek taraflý sukunet içinde
ve dumansýz sevda ateþinde
ölümünü
annesi karþýlýksýz sevdalara gebe þair