kav

aþktan sonra da yaþayacaðým, kaçýnýlmaz
açýk bir hesap, denkleþmemiþ... içimdeki
çaný çalacak zangoç, her saat baþý!
sayýlý günlere bölecek beni yeniden
masallar üreten çocuk yaným.

zehir biriktirecek akrep, kav atacak yýlan!
gözleri sabah, kumrular konacak balkon demirime.
ha bir eksik ha bir fazla, deðiþen bir þey yok
sokaklar ayný sokak; evler eski evlerim!
yalanlar incitecek þarkýlarýn yüzünü...

yanlýþ numara çevirip kendi sesini dinleyen
parmaklarým, cebimde bir þeyler arayacak: bana
ait olmayan bir iz, bir mevsim adý belki de;
geçmiþten bir slogan, bir düþ, aynada...
en çok da unuttuðum sözcükleri, eksileceðim...

dilimin altýnda bir hap gibi duran adýn,
böbrek sancýmla uyandýðým geceleri aniden!
o kuyu! aðrý biriktirdiðim sabýrlý sarnýç...
ilk nefesimde sigaramýn iliðimi emmesi,
kavþakta yönsüz bir tabela gibi kaldýðým!..

"alt tarafý aþk!" diyecekler, inanmadan;
beni bir tek zeytin aðacý anlayacak!