Yazamýyorum…

Yazamýyorum caným eski satýrlarým gibilerini
Gücüm kalmadý satýrlarla boðuþmaya
Sevemiyorum caným eskilerde sevdiðim gibi
Takatim kalmadý artýk bu yolculuklara
Aðlayamýyorum artýk caným eskiden olduðu gibi
Gözlerim kurudu asýrlar önce..
Düþünüyorum yalnýzca
Baþtan sona hesap yapýyorum hayatýma dair…
Camdan seyrederken düþen her kar tanesini
Aklýma geçip giden her bir günüm geliyor
O kar taneleri kadar saf
O kar taneleri kadar masum sevinçlerim geliyor aklýma
Ýçimde yine ayný melodi
Söylüyorum þarkýmý sessiz sessiz
Anlýyorum ki piþmanlýðým olmamýþ bu hayatta
Dilediðimce ama doðru yaþamýþým
Hep düzgün çizgiler çekmiþ zaman yüzüme
Hiç ters yollara girmemiþim
Hiç can yakmamýþým
Sadece benim canýmý yakmýþlar
Þimdi buruþuk ellerimde
Buruþmuþ yüzümde gördüðüm her çizgi
Beni vicdanýma biraz daha yaklaþtýrýyor
Bakýyorum geçip giden ömrüme
Ve anlýyorum ki piþmanlýðým olmamýþ bu hayatta
Hep ben paramparça olmuþum ama kimseyi incitmeden
Hep ben savrulmuþum ama kimseyi itmeden
Dünya yüzü görmesem de kimsenin gününü karartmamýþým ya
Gözlerim açýk gitmeyeceðim buralardan..
Yorgunum hem de çok ama bir o kadar huzurlu bu yaþlý ruhum
Çünkü piþman deðilim bir anýmdan bile
Sadece kýrgýn yüreðim anýlara
Kýrgýn yüreðim sevdalara
Sadece kýrgýným ardýmda kalanlara
Þimdi kapýyorum gözlerimi beklediðim sonsuz uykuma……