• İzEdebiyat > Deneme > Yaşam |
1
|
|
|
|
|
Hayat bize her şeyi yaşatarak öğretiyor. Acı çekiyorsunuz, yoksulluk çekiyorsunuz zamanında, daha sonra eliniz bollaştı mı maddiyatın da önemli olduğunu ama bunun yanında insanın manevi yönünün zenginliğinin de göz ardı edilmemesi gerektiğini anlıyorsunuz. Hem ne demişler ‘'Paradan başka harcayacak hiçbir şeyi olmayanlar dünyanın en fakir insanlarıdır.'' |
|
2
|
|
|
|
|
Hevesi taze gençlerin önemsiz şeylere kırıldığını söyleyenler, yaşlarına uygun problemleri yaratmakla acılardan daha çok ilgilenirler. |
|
3
|
|
|
|
|
Sevmek ile sevmemenin merkezine odaklanan, nedenlerini irdeleyen bir anlatı. |
|
4
|
|
|
|
|
Etrafımda olanlara bakıyorum; dayanamıyoruz farklı düşüncelere, fikirlere. Anlamak için çabalamıyoruz. Kabul etmek zorunda olmadığımızı unutuyoruz. Unutuyor muyuz, görmezden mi geliyoruz, yoksa bizim doğrumuzu kabul ettirme peşinde miyiz?.. |
|
5
|
|
|
|
|
Yirmi birinci yüzyılda hepimizin sorunlarından biri olan "beğenilme sorunu" hayatımızda ne kadar yer ediniyor? Anlaşılmak istiyor muyuz? Yoksa kendimizi sadece beğenilmeye mi programlıyoruz? |
|
6
|
|
|
|
|
Yollara düşmeli yeniden. Kendim beni rahat bırakmayacak. |
|
7
|
|
|
|
|
Kalbim acıyor vesselâm. Çok..mutfağımda kokan tarçınlı kekten hatta ve hatta yediğim ekmekten utanıyorum. Dünya için ağlıyorum bugün. Içindeki kötüler için...Içindeki masumlar için.. Sahip olduklarımdan utanarak. Gizlice... Bu güzel balkonda. Bu guzel kuş civiltilarina ağlıyorum... |
|
8
|
|
|
|
|
insanlara engel olmak yerine neden engellerin kaldırılması yolunda yürümeyi tercih etmiyoruz? |
|
9
|
|
|
|
|
Daha fazlasını yazamıyorum. Kalemimi kendi toprağıma batırıyor, batıyor, batırılıyorum |
|
10
|
|
|
|
|
Bugünlerde en çok istediğim sevdiklerime sarılıp şapur şupur öpmek, öpmek. Biz ailecek kahvaltıda sohbet etmeyi çok severiz, bugünlerde herkes mesafeli oturuyor, aynı anda sofraya oturamıyoruz, sofrada konuşmak yasak, zira çalışan olarak ben arada dışarıya çıkıyorum, alışverişe dışarı çıkıyorum, eve her getirdiğim şeyi sürekli yıkamaktan ellerim alerjiden yara oldu. O basit ama güzel günlerimi çok özlüyorum.
Peki siz en çok neyi özlüyor ve bu günler geçince ne yapmak istiyorsunuz, sizce insanoğlu bu beladan dersini alır mı? |
|
11
|
|
|
|
|
Dünya olarak geçtiğimiz zor süreci özetleyen bir anlatı. |
|
12
|
|
|
|
|
Kadınlar hamarat ve titizdir
Oraya basmaaa laaaaaaaan şuraya basmaaaa ‘’ iz ‘’ olur
|
|
13
|
|
|
|
|
hayatımız boyunca engellerle karşı karşıya olacağımızın neden farkında olmuyoruz? |
|
14
|
|
|
|
|
Anlamaya çalışmak sanırım her şeyin başlangıcı ya da anlamdırmaya. |
|
15
|
|
|
|
|
insanlar neden yaşamlarının bir köşesinde el alem ne der sorusuna yer veriyorlar? |
|
16
|
|
|
|
|
siz değerli okurlarıma elimden geldiğince hayal ve umut arasındaki farkı anlatmaya çalışacağım. |
|
17
|
|
|
|
|
Kötülük, erdemlik karşısında saklanıyor ama başka bir kötülük karşısında dize geliyor. Bu yüzden kötüler gibi düşünmeli, belki karanlığa da çekilmeyi göze almalı ama ince çizgilerde dur demeyi bilmeli...
|
|
18
|
|
|
|
|
Öyle böyle bir can korkusu değil benimkisi, farklı bir şey, anlatılmaz. Kelimeler yok anlatacak, ifadeler yetersiz |
|
19
|
|
|
|
|
Güzel bir hediyeydi. Nefes alıp verirken, özgür olmak ve yaşama kafa tutmak beklenen şeyler olabilir. Türlü hediyeler içinde hayatın akışı ve yaşamın devamlılığı ilk sırada yer alabilirse de, doğadan güç alıp, kendine dönmek de bir çözüm doğurabiliyor. |
|
20
|
|
|
|
|
Martıların sabah uyanışlar... |
|
Anasayfa
