• İzEdebiyat > Deneme > Yaşam |
1
|
|
|
|
|
“Söylenmesi gerekirken söylenmeyip boğazda yumru bırakan ne kadar söz varsa bu gezegene giriş yapar. Bu yüzden bu gezegenin diğer adı Ukde’dir.”
|
|
2
|
|
|
|
|
tecrübenin insanların düşe kalka attığı adımlar vasıtası ile kazandığı düşünülen hayata dair bilgi birikimine ait vazgeçilmez gerçekleridir. |
|
3
|
|
|
|
|
Kulağıma taktığım o küpeyi kanlı yataklarda kazanmadım, erkek gibi vuruştum. |
|
4
|
|
|
|
|
Şu sıralar kendimden ara sıra da olsa şüphe etmiyor değilim… Özellikle içimde yeşerttiğim, yaşattığım, büyüttüğüm derin duyguları dizginleyememek beni düşündürmüyor değil… Yaşı kırklara karışmış hatta kırkını aşmış biri olarak ben de hislerimi, düşüncelerimi sevdiklerime veya okuyucularıma dile getirirken delikanlıca yazmaya çalışıyorum. Fakat bunca zaman ne bir delikanlının ne de canımdan çok sevdiğimin dikkatini henüz çekebilmiş değilim… |
|
5
|
|
|
|
|
Bütün heykeller yıkılırken ve bütün sonlar gibi analar kederlenirken ben sadece izledim. Çok üzgünüm. Gerçek bu... |
|
6
|
|
|
|
|
Sanki büyük bir suç işlemişim gibi, sanki insanların gelecekleriyle ben oynamışım gibi, sanki benim yüzümden bu durumdalarmış gibi ters ters bakışlara maruz kaldım. Alışığım… İnsanları değiştiremiyorsun. Ne ben değiştim, ne de onlar... Canları sağ olsun. |
|
7
|
|
|
|
|
İç dünyamızda neler oluyor? |
|
8
|
|
|
|
|
Sevmek ile sevmemenin merkezine odaklanan, nedenlerini irdeleyen bir anlatı. |
|
9
|
|
|
|
|
Unutmak istediklerim bir yana, hatırlayamadıklarım beynime saplanmış kocaman bir soru işareti. Sahi, yaşanmış olanlar neydi? |
|
10
|
|
|
|
|
üzerimize almış olduğumuz sorumlulukları neden zamanında yerine getirmiyoruz? |
|
11
|
|
12
|
|
|
|
|
hayatımız boyunca engellerle karşı karşıya olacağımızın neden farkında olmuyoruz? |
|
13
|
|
|
|
|
Hakiki bir acı, insanı yapay bir sevgiden ve sevinçten daha dirayetli tutuyor. Bu yüzden acılarıma, sevinçlerime, dertlerime, zaaf ve kusurlarıma ortak ettiğim okuyuculara selam eder, okuma zahmetinde bulundukları için teşekkür ederim… Neylersiniz, insan baştan aşağı kusurlarıyla yine de insan, yine de insan… Dünyamız bile tepeden tırnağa kusur içinde ve bunu bizler geç fark ediyoruz gibi geliyor bana.
|
|
14
|
|
|
|
|
Daha fazlasını yazamıyorum. Kalemimi kendi toprağıma batırıyor, batıyor, batırılıyorum |
|
15
|
|
|
|
|
Zaman denen girift bilmecenin bir dönemecinde Sancak Merkezi olan Kemah’tan Erzincan’a doğru giderken, hemen yanınızda size vefalı bir dost gibi Fırat Nehri refakat eder. Bu ahbaplık; mevsimine göre kabına sığmayan acele ve köpüklü sularındaki ürperti veren korkuyla olabildiği gibi, yorgun ve durgun akışındaki kemaliyle ömrünün hazanını yaşayan bir piri faninin irfanı ve ümranı şeklinde de olabilir. |
|
16
|
|
|
|
|
Etrafımda olanlara bakıyorum; dayanamıyoruz farklı düşüncelere, fikirlere. Anlamak için çabalamıyoruz. Kabul etmek zorunda olmadığımızı unutuyoruz. Unutuyor muyuz, görmezden mi geliyoruz, yoksa bizim doğrumuzu kabul ettirme peşinde miyiz?.. |
|
17
|
|
|
|
|
Tanpınar; “Yaşadığım Gibi”deki bir yazısında; “Sonra bir gün asıl baharla, halkın dilindeki baharla karşılaşırsınız.” diyor. Sanıyorum İstanbul’da bu günlerde o bahar tütmeye başladı… Tabii ki görmesini bilenler için bu böyle.
|
|
18
|
|
|
|
|
insan oğlu neden bencillikle vedalaşma yoluna gitmiyor? |
|
19
|
|
|
|
|
insanlar dedikodu peşinde koşmaya neden bu kadar gereksinim duyuyorlar? |
|
20
|
|
|
|
|
siz değerli okurlarıma elimden geldiğince hayal ve umut arasındaki farkı anlatmaya çalışacağım. |
|
Anasayfa
