Bu sabah aynanýn karþýsýna geçtiðimde daha bir dikkatle baktým kendime.Gözlerimin içine, daha bir dikkatle baktým. Birden irkildiðimi hissettim. Ýlk defa karþýlaþmýþtým kendimle. Bir yabancýya bakar gibi süzdüm kendimi. Ve sonra kapatýp gözlerimi daldým geçmiþime.
Þaþýrtýcý olabilir ama belleðimdeki ilk görüntü bir kadýnýn gülüþü olmuþtu. Hafif alaycý, oldukça yorgun bir çehrenin gülümsemesi. Garip, gözlerini hiç göremedim. Zorladým kendimi ama gözlerini göremedim. O an onu hiç tanýmadýðýmý anlamýþtým. Belkide hiç öyle biri olmamýþtý fakat olmasýný çok isterdim.
Ardýndan beyaz ceketi ile kalorifer kazanýnýn arkasýnda saklanmýþ bir çocuk. Beyaz olan ceketi deðilde yüreðiydi sanki. Yedi yaþlarýnda tüm dünyanýn yükünü omuzlarýnda taþýyormuþcasýna; cýlýz, ürkek ve de masum bir çocuk. Ufacýk elleriyle kaldýrdýðý kocaman kömür torbalarýnýn ardýndan saklandýðý kazanýn arkasýndan bana bakýyordu." Bir kaç lokumu kardeþleriyle beraber yediði için bu kadar suçlanabilir miydi bir çocuk" diye gözleriyle soruyordu bana.
Tabiki cevap veremezdim ona. Gözlerini görseydiniz anlardýnýz beni. Hangi kelime bu duygulara tercüman olabilir? " Masum deðil hiç kimse bu oyunda çocuk. Ne varki yalnýzca Tanrý ve de küçük çocuklar suçlanýr bu sahnede." diyebilmeyi çok isterdim. Anlayabilir miydi beni?
Açýldý gözlerim daha sonra. Dayanamazdý bu vahþete, yeterince güçlü deðildim belkide. Çocuðun yerinde olmayý hiç istemedim. Kadýný ise hiç tanýyamadým. Kim bilebilir yalnýz çocuðun o kadýna ne kadarda ihtiyacý olduðunu. Yaslanýp göðsüne " Anne kurtar beni!" diye sýrnaþma isteðini hangi kelime ifade edebilir.
Yýkayýp elimi yüzümü karýþtým þehrin kalabalýðýna. Akýp gittim bir yaprak misali sürünün içinde. En güzel maskelerini takmýþ abilerim ablalarým yeniden baþlamýþlardý hayat adýný verdikleri tiyatrolarýna. Yanýlsamalarý ve makyajý kaldýrdýðýnýzda pekde biþeye benzemeyen bu oyun yine sürüp gidecekti. Kaç çocucuðun umutlarý, kaç kadýnýn gülüþleri daha kaybolacaktý bu sahnede kimbilir!