Adýný Daðlara Yazdým
O aðacýn gövdesine senin adýný kazýmýþtým ya?
Ýþte, ondan sonra her yerde görür oldum, adýný.
Bütün aðaçlarýn yapraklarýnda, bütün çiçeklerin dudaklarýnda adýn yazýlý.
Caddelerde, kaldýrýmlarda, parklarda, bu kentin bütün sokaklarýnda adýn yazýlý.
Gurbet treninin sesinde, rüzgarýn ýlýk nefesinde, uçaklarýn kanadýnda, kuþlarýn renkli göðüslerinde adýn yazýlý.
Gördüðüm her güzelin gözlerinde, duyduðum her þarkýnýn sözlerinde, mevsimlerin yazýnda, baharýnda, kýþýnda, güzlerinde adýn yazýlý...
Daðlarýn yamaçlarýnda, tepelerin uçlarýnda, ormanlarýn içlerinde adýn yazýlý.
Baþýmý nereye çevirsem, gözlerim nereye baksa, senin adýný görmekteyim.
Babil'in asma bahçelerinde, Ýskenderiye Feneri'nde, Çin Seddi'nin duvarlarýnda, Özgürlük Anýtý'nýn meþalesinde, dünyanýn bütün harikalarýnýn tepesinde adýn yazýlý.
Çünkü sen bütün harikalardan daha harikasýn, sevda çiçeðim...
Elimde olsa, dünyanýn yaþayan ve ölmüþ bütün prenseslerini gönül sarayýmda toplar, senin hizmetine verir, sana köle yapardým.
''Gündüzüm seninle, gecem seninle...''
Ne kadar kaçsan, ne kadar uzakta olsan benden kurtulamazsýn.
Günün, ayýn, yýlýn her anýnda seninle yaþamayý sürdüreceðim.
Bazan bu tatlý rüyadan uyanýyorum. Çevreme göz atýyor, seni bulamýyorum. Hüzünler toplu saldýrý baþlatýyorlar, o zaman...
''Þimdi çok uzaklardasýn, gönül hicranla doldu,
Hiç ayrýlamam derken, kavuþmak hayal oldu...'' diyorum.
Sonra da yeniden aramaya baþlýyorum, seni.
Seni suçlayamam.
Vefasýzmýþ, diyemem.
Sensiz de yaþayamam, inan...
Yorulmadan, usanmadan seni seviyorum.
Adýnýn yazýlý olduðu dünyam yetmiyor, bana artýk.
Seni arýyorum.
Söyle.
Neredesin sen..?

Mehmet Nacar
(Neredesin Sen'den...)