masada dört kiþiyiz. Ýki katlý ahþap bir evin topu topu seksen metrekarelik üst katýnýn oturma odasýnda,aðýr aksak geçen zamana meydan okurcasýna hýzlý yaþýyoruz hayatý...pencereden giren yaz rüzgarýna karýþýyor kahkahalarýmýz...kahkaha dediðin sýcak olmalý, içten olmalý...içine çiçek kokularý, dað havasý karýþmalý...yapmacýk, buz kesen gülüþler susmalý yanýnda ;insan kokmalý,sevgi aþýlamalý duyanýn yüreðine...biz de bunu yapýyoruz iþte dört arkadaþ..birbirimizin gözünün içine baka baka gülüyor, eksiklerimizi tamamlýyoruz neþeden, güzellikten yana...

okey oynuyoruz dört kafadar kumarbaz!..

kumarbazlýk kanýmda bir damlaydý zaten...ilk insandan bu yana taþýyordum onu ben damarlarýmda...þimdi önüne mi geçseydim yani!..bana uymaz!..öyle inanýyorum ki her insanda var bu bir damla kandan...dünyaya göz açýþýmýz bile, yaþamak adýna oynadýðýmýz bir kumar deðil miydi sonuçta...ya adam gibi yaþayýp devredecektik bu emaneti geleceðe, ya da yaþamayarak...her iki seçenekte de kaybedecektik aslýnda...bu bizim çaresiz yanýmýzdý, kaçýnýlmaz yanýmýzdý...ucu topraða dayalý hayatlar yaþýyorduk çünkü...bin yýl bile yaþasak ölüyorduk yani!...

zaman deðildi geçip giden
biz geçiyorduk zamanýn içinden...

dönüp dolaþýp ölümü düþünmek sinir ediyor beni gerçekten!...nasýlsa olacak bir þeyi silmeli aklýndan kiþi..zamanýn getirdiði kaçmazlarý düþünmemeli bence...aldýðý nefesin ne anlama geldiðini bilerek yaþamalý, mutluluðu mendil yapýp taþýmalý yüreðinde...pencereden giren yaz rüzgarýna teslim etmeli kendini...bazen de kumsala inip soyunmalý anadan üryan...hep yollarda olmalý bir de...yorulduðunda uzanýp yatmalý, bulduðu en gölgeli aðacýn dibine...derken içimizden biri baðýrdý:”Ayný aðacýn dibine iki kere yatmayacaksýn!..”

bu da neydi!?..aklýmdan geçenleri özetleyen bu cümle donup kalmamýza, oyunu býrakmamýza neden oldu...birbirimizin yüzüne baktýk þaþkýn ama muzipçe!..”kim söyledi” dedim, kendimin söylediðini bile bile..”sen” diye yanýtladý içimizde en yaþlý olanýmýz..”açýkla bakalým ne demek istediðini...”

herkes bana bakýyordu þimdi...meraklý bakýþlarýnda nasýl bir açýklama yapacaðýmýn sabýrsýzlýðý okunuyordu. ben ise umursamaz, týnmaz yanýmý kusuyordum onlara...

“yani bir erkekle iki kere yatmayacaksýn,zina yapacaksýn!J))) elinizi çabuk tutun hanýmlar!..meclis kanununu çýkartmadan yeni aðaçlar tanýmaya bakýn!..ben kavak aðacýný seçtim!” dedim ciddi ama arsýzca...

öyle bir güldük ki hepimiz, yaz rüzgarý sustu pencerede...eylül gelivermiþti sanki, þaþýrdýk....

oysa hepimiz biliyorduk yýllarca kiminle, kaç kere yattýðýmýzýn sayýsýný...ve daha gerçeði, hiç deðiþmemiþti altýna yattýðýmýz aðacýn adý!...