Vuslat Ýstasyonu / sen söyleme-10


Yýllardýr süren bir sevda seferi,
zorlu bir yolculuktu çýktýðým...
Gideceðim Vuslat Ýstasyonuna
uðrayan tek araç,
sevda kazalarýnda
hurdaya dönmüþ
gönül trenimdi.
.
Öndeki vagonlara sevgilerimi,
arkaya da umut ve özlemlerimi
yüklemiþtim..
Yorgun, yýkýlmýþ olsam da kendim,
geçtiðim yollar üzerinde
son derece mutluydum,
þendim...
.
Yolumun üzerine dizilmiþ
yaban çiçekleri gülümsedikçe,
saydamlaþýyordu hasret tülleri...
Binbir þevkle, heyecanla aþtýðým yollar,
masallar aleminde bir yolculuktu...
Susamýþ yüreðimin beklediði su;
yaralý, hasta gönlümün son umudu;
sevda þarkýlarýmýn güftesi;
ölümden kurtuluþumun müjdesi;
yýkýlmýþ gönül bahçemde
bayramý baþlatan þarkýnýn sesi
varacaðým Vuslat Ýstasyonunda
beni karþýyacaktý umudum...
Gidiþim böylesi tatlý düþler,
tatlý hayaller içindeydi..
'Kim bilir' diyordum? ...
'Kim bilir, o sevgili
ne karþýlama törenleri
hazýrlamýþtýr benim için? ? ? '
.
Vuslat Ýstasyonuna yaklaþtýkça,
heyecaným ulaþtý doruklara...
Yorgun yüreðimin çýrpýnýþlarý,
kaným, caným, soluklarým
düðün þenlikleriyle
dolaþtý vücudumda...
.
Yýlladýr düþlerle,
hayallerimle dolu
yolculuðun sonuna vardýðýmda
yýkýldým...
Bir þoktu yaþadýðým...

Beklenmiyordum! ! ! !
Yoktu bekleyenim...

Yapayalnýz kaldýðým
Vuslat Ýstasyonunda,
sevda trenimdeki
boþalttým tüm sevgileri..
Boþ vagonlarýn her birine,
özenle doldurdum,
hüzünleri,
çileleri,
özlemleri...
Dönmeliydim þimdi
gerisingeri....

Bir þarkýyla dudaklarýmda,
dönüþ yolculuðum baþladý
geldiðim ilk istasyona...

''Dönülmez akþamýn ufkundayým; vakit çok geç..'
Bu son fasýldýr ey ömrüm, nasýl geçersen, geç....''

Son vuslat seferim de
hüsranla son bulmuþtui..
.
Açma þimdi aðzýný,
sen söyleme sevdiðim,
sen sus;
bir þey söyleme.

Ben sensiz,
yalnýzca, tek baþýma
yaratmýþtým bu sevdayý..
Ondandý beklenmeyiþim
ondandý habersizliðin..

Sen sus!
Hiç bir þey deme.....
Sen söyleme.....
.
(sen söyleme-10)

13/09/2004
Nesrin Göçmen