Sakýn karýþma dedin
               günlerin karanlýk yazgýsýna
bilinmez bir koku gibidir gözlerin
               yalnýzlýðýn yarým banyolarýnda
ilk aþtan son aþka deðin yaþanýlan hep boþluðun içinde
gencecik gülüþlerle yaþamak-ý coþturdun
anýlarýn aromatik yataklarýnda koþturdun
ey hayata dair konuþacaktýn
yarým yarým yaþadý hayatý
yarým sana yakýndý
               senin oldu
aþklarý yarýnlarda kaldý
karanlýktý sokak gözlerini aradým ilk kez
gözlerini aradým bakarken sürekli gözlerimi kaçýrdýðým
aþka isimler koyuyorlardý ve dev imparatorluklarý üzerine kuruyorlardý
     bulunmuyor artýk aþk
     kurulmuyor artýk imparatorluklar
     sokaklarýn lambalarý artýk açýk
...........gözlerin sönük.......yataklar kuru........
umut hep en güçlü yapardý
     en yenilmez savaþçýyý yaratýrdý
ve yarýnlar ýþýklarýyla gözleri kamaþtýrýrdý
korkma yazgýsýndan hayatýn umudunu yeþert zengin vadilerinde hayatýn
     ve demir at hüznüne bugün
mutsuzluk yakýþmaz size
korkma kýyamam sana
kaçak tutma gözlerini
tamam- artýk bakamam