Bu daraðacýndan kýsýk sesli bir haykýrýþtýr!

Ayný ufuklarda buluþtuðumuz dostlar!
Mermisiz günlerde kaleme süngüler taktým.
Ýsyaný ben çaldým karanlýk gecelerden.
Kurþun gibi þiirler yazdým ýþýk ýþýk
Ayazda býrakmadým nevruz çiçeklerini
Mavi önlüklerde umut büyüttüm,
Tezek sobasýnda güneþ...
Muhalif oldum sefil yüzyýla.
Çocuklar yarýnsýz kalmasýn diye
Karþýma aldým þeytanýn çocuklarýný.

Her adýmda bin çelme geldi ayaklarýma,
Her köþe baþýnda bin tuzak,
Ellerim yapýþtý buzlu demire.
Sevinçlerim çalýndý bayram sabahý.
Gülümsemek yasak olduðundan beri
Çatýk kaþlarýmla perdeledim gülüþlerimi.
Cahiliye devrine nispet
Kuma gömüldü sevdalarým.
Adý konulmadan, bir kez görülmeden,
Göbeði kesilmeden boynu vuruldu.

Ama siz mavi umutlarým!
Sakýn tükenmeyin onlara inat.
Çin Seddi saramasýn hayallerinizi.
Düþünceleriniz sýðmasýn evrene
Kesmesin yolunuzu demir daðlar
Kucaklaþýn kardeþlerinizle.
Kalemlerinizle yýkýn siperleri
Yanlýþlarý silginizle düzeltin.
Ve bir ülke çizin resim defterinize
Sýnýrsýz...