Yaþamý duyumsuya bilmek için büyük çaba harcamasýna raðmen henüz tam zamaný gelmemiþti. Hayatýn içinde onu nelerin beklediðini bilmek ve kendini görmek istiyordu. Vücudu artýk þekillenmeye, bebeðe benzemeye baþlamýþtý. O dünyaya gelmeye hazýrlanan, annesinin karnýnda mutlu mesut büyüyen bir fetustu. Erkekti ve isminin Bartu olacaðýný çok iyi biliyordu. Bulunduðu yer atýk iyice daralmýþtý, arada bir ellerini hareket ettiriyor, bacaklarýyla neler yapabileceðini hesap etmeye çalýþýyordu. En çok içinde bulunduðu yeri merak ediyordu. Kimi zaman sesler duyuyor, kulak kabartýp bu anlamadýðý seslerin ne olduðunu dinliyordu. Acaba nasýl bir yerdeydi, ah bir dýþarýya çýkabilseydi her þeyi görebilecekti. Yavaþ yavaþ sýkýlmaya baþlamýþtý bulunduðu yerden, bir an önce dýþarý çýkmak istiyordu. Derinden duyduðu o seslerin sahibini, annesini görmek istiyordu. Bazý zamanlar bulunduðu yerin üzerinde gezen bir þey fark ediyordu. Herhalde annesinin eli olmalýydý. Onu fark ettiði anda heyecanlanýyor, küçük kalbi küt küt atýyordu. Farklý bir þeyler hissediyordu, sanki bir tutku, sanki deðiþik duygularýn karýþýmý vardý annesinde.. Ah annesini bir görebilseydi.. Günler çok yavaþ ilerliyordu ama zaman zamaný kovaladý . Ve artik dýþarýya çýkma zamaný gelmiþti. Birazdan son zamanlarda oldukça fazla sikici olan bu mekandan kurtulacaktý. Sonunda annesine kavuþabilecek, gözlerini açabilecek ve onu görebilecekti. Üzerinde dolaþan bazý kesici aletlerle onu dýþarýya çýkartacak bir yol açýldý. Sert iki el onu baþýndan tutup hýzlýca çekti. Ayný eller onu öylesine yükseltti ki, içi acýdý. Yüzü gözü mukozalar içindeydi, koyu lacivert gözleri ufacýk açýlmýþtý. Ne olduðunu bile anlayamadan soðuk bir alana çýkmýþtý. Sikici yerde onu saran sýcak su bile yoktu. Sert eller hýzla poposuna vurup, onu salladýlar. Sislerin çekilmesinden sonra hayal meyan annesini gördü. Daha gözlerini açar açmaz, ona gülümseyen annesini gördü. Daha fazla dayanamayýp aðzýný açarak oda " Anne aðlama.. Lütfen aðlama.. " diye baðýrmaya baþladý. Üþümüþtü ve her bir yanýna bir takým þeyler takmaya çalýþýyorlardý. Çok yorulmuþtu ve bir an olsun uyumak istiyordu. Ama, onu daha bitmek bilmeyen bir yýðýn devinim bekliyordu. Önce üzerindeki mukozalarý temizlediler, sonra onu alýp buz gibi sularla yýkayýp, bacaðýna canýný çok acýtan bir iðne yaptýlar. Tüm bunlar olurken annesini hiç göremedi, sesini hiç duyamadý. Annesi bu sýrada neler yapýyordu, nelerdeydi acaba...

Sonun da onu anlayamadýðý bir þeye sýmsýký sardýlar. Kollarýný ve ayaklarýný oynatamýyordu.. Aniden iki el bulunduðu yerden aldý ve onu annesinin kucaðýna yerleþtirdi. Annesiyle tekrar buluþmuþtu ve yüreði yine küt küt atmaya baþlamýþtý. Bir zamanlar sadece hissedebildiði o sevgi dolu, tutkulu eller onu alýp yumuþacýk bir yere yerleþtirmiþti. Kendini alan kiþinin annesi olduðunu çok iyi biliyordu.... Annesi puslu gözlerle kendisine bakýyordu. "Acaba annem neden aðlýyor ?" diye düþündü. Herhalde kendisinin geldiðine çok sevinmiþ olmalýydý. Soðuk nedeniyle annesinin göðüslerine baþýný yasladý. Annesinin kalbide týpký onunki gibi hýzlý hýzlý atýyordu. " Canim annem, biricik annem " diyerek tekrar baðýrmaya baþladý. Annesi yavaþ ve þefkat dolu hareketlerle minik bebeðinin aðzýna göðsünü verdi. Karný çok acýkmýþtý ve annesinin göðsünden gelen sývýyý içmek istiyordu ama üzerinde öyle çok el vardý ki, bir türlü rahatlýkla içmesine fýrsat vermiyorlardý. Sýcaktan ve kalabalýktan bunalmýþtý. Fakat hala annesinin kollarýndaydý. Baþýný annesinin göðsüne iyice yasladý. Annesi bu kadar kalabalýkta ne yapýyordu acaba ? Bir beþikte sallanýrcasýna, annesinin kucaðýnda uyumaya çalýþtý. Çok uykusu vardý, eðer kalabalýk canini yakmasaydý bu þefkat dolu sýcak kollarda hemen uyuyabilirdi. Asla buradan ayrýlmayacaðým diye düþündü. O büyüyüp, abi oluncaya kadar hep annesinin kucaðýnda kalacaktý. Böylesine sevgi dolu sýcacýk yerden kim ayrýlýrdý ki.. Öylesine seviyordu ki annesini, konuþmayý öðrendiðinde ilk onun adini söyleyecekti.
Sonra aniden þimdiye kadar sadece sesinden tanýdýðý, babasýný gördü. Babasý bu kadar karmaþanýn içinde onu ancak kucaðýna alabilmiþti, bu sýcak kucaða sahip, gözü yaþlý annesi ve babasý onun için yeterdi.. Diðerleri neden onu bu kadar rahatsýz ediyordu ki. Bartu bebek gözlerini açýp etrafa baktý. Ama her yer insan sesleri ve baðrýþlarla dolu olduðundan hiç bir yere dikkatini veremedi. Tekrar annesinin kucaðýndaydý ve yüzüne garip duygularla dansetmiþ, ilik ve tuzlu bir damla düþtü. Annesi, gözlerinden minik bebeðin yanaðýna damlalar damlatýyordu. Neler olduðunu anlayamýyordu, annesi neden aðlýyordu? Gözlerini kapattý. Yanaklarýnda annesinin dudaklarýný hissetti. Sýkýntýdan ateþ gibi olmasýna raðmen, tutku ve sevgi kokan dudaklar, yanaklarýndan yumuþakça öptü. Bu öpücüðü asla unutmayacaktý. Yasadýðý saatlerde hissettiði en güzel duyguydu. Ýtinayla ve yavaþça yere býrakýldýðýný fark etti. " Hayýr , hayýr anne býrakma beni kucaðýndan " diye haykýrmaya baþladý. Sýcacýk ve sevgi dolu kucaktan, soðuk ve sert beþiðe koyulmuþtu. Hala haykýrýyordu. Annesinin kucaðýndan inmek istemiyordu, üstelik çok bunalmýþtý. " Anne, ne olur gitme, anneciðim lütfen beni býrakma! " diye son sesiyle tekrar haykýrmaya baþladý... Ne kadar aðlayýp haykýrdýðýný bilmiyordu. Tek hissettiði açlýktý. Yemek yemek artýk onun için eskisi kadar kolay olmayacaktý ve doymak için artýk emmeyi öðrenmek zorundaydý. Ve bu onun son öðreneceði þeyde olmayacaktý. Ýnsan olmanýn ve yaþamýn bir yýðýn kurallarý vardý ve bu onun daha ilk sýnavýydý. Neyse ki onu koruyan ve saran bir annesi, bir meleði vardý.


Selda Tetik.