• İzEdebiyat > Öykü > Anı |
1
|
|
|
|
|
Ilık ılık esen rüzgarlar.... |
|
2
|
|
|
|
|
İnsanın mutlu giden günlerinde, ''rahat batması'' tabirine uygun olarak inatla mutsuzluğa giden yola sapmasını anlatan bir öykü. |
|
3
|
|
|
|
|
Gümüşkent köyünün Ağdaş bölgesinde pınarın kenarındaki beton bankların birine oturmuş, seni bekliyorum. Yaşı kırklara karışmış bir adamın, yirmi yaşındaki çocuk kederlerini, sevinçlerini yaşaması ne demektir, diye derin derin düşünüyorum: Belki bir ayrılık hadisesi, belki bir sevgisizlik ya da bir aşka geç kalma hadisesi. Belki de bir nevi sevinçleri, kederleri, hazları çocuklukla birlikte uzatma temayülü. Fakat bu uzayan kış, yazın gelmeyeceğine alamet değildi. Evet bu sene yaz müthiş güzel olacak, yolların etrafını çevreleyen tüm boş arazileri yeşilliklere boyayacak… |
|
4
|
|
|
|
|
Güneş yavaş yavaş bulutların arasından yükselmeye başlarken penceremden içeri sızan enerji ışınlarını yüzümde hissedebiliyorum. Ama nedense hiç uyanasım yok bu sabah. Yine de Hasan Dedenin yatağının altındaki delik benim yerimde durmamama neden oluyordu. Yüzümü yıkamak için odamdan çıkarak banyoya doğru yürürken salonun penceresinden dışarıdaki kalabalığı fark ettim. Polis ekiplerine Zabıta ekipleri de katılıvermişlerdi. İş yavaş yavaş ciddiye biniyordu. Hemen yüzümü yıkayıp üstümü hızlıca giydikten sonra neler olup bittiğini öğrenmek için Hasan Dede’nin evinin önündeki meraklı ve telaşlı kalabalığın içine girdim. Tüm mahalleli oradaydı. Hiç kimseyi takmayan ve kimseyle doğru düzgün muhabbeti olmayan aynı zamanda tüm mahalle tarafından ateist olduğu için dışlanan Yılmaz Amca bile o kalabalığın içinde meraklı gözlerle bakınıyordu. Birden bir zabıtanın telsiz sesinden aynı şu sözleri duydum.
“Kalabalığı dağıtın yıkım ekipleri geliyor. Tamam”
“Anlaşıldı. Tamam”
|
|
5
|
|
|
|
|
Orman köylerinde bulunan 16 bin kıl keçi ile birlikte il genelindeki tüm keçileri kaçırdık. Bugün hayvancılık adına yeni adımlar atabilmek için debelenip, duruyoruz... |
|
6
|
|
|
|
|
Kimisi onun ikinci dünya savaşı sırasında Hitlerden kaçıp Türkiye sınırına geçtikten sonra İzmir’e gelip elindeki parasıyla bu evi satın alan bir Yahudi olduğunu söylüyordu. Kimisi ise ailesini birinci dünya savaşı sırasında kaybetmiş bir Yörük olduğunu söylüyordu. Kaldığı evde ailesinden miras kalan tek yer olduğu söyleniliyordu. Söylentilerin hiçbiri umurumda bile değildi doğrusu. Çünkü Hasan Dede’nin nereden nasıl geldiği benim için o kadar önemli değildi ben onu insanlığı ve iyi niyetiyle tanıyordum. |
|
7
|
|
|
|
|
Yerde sürünerek yatak odasına doğru devam ediyorum. Yatak odasına girdiğimde masanın üzerinde yarı açık bir şekilde duran kenarları hafif paslanmış olan tütün tabakasını, babasından kaldığını söylediği durmasına ramak kalmış köstekli saatini,yuvarlak çerçeveli okuma gözlüğünü, ve adını hiçbir zaman öğrenemediğim Rusça kitabını sırt çantamın içine attım. Hasan Dede’nin mirasını yaşatmalıydım. Birden dış kapının gıcırdamasını duyuverdim. Belli ki içeri polisler girmişti. Seslerinden iki kişi olduğu anlaşılıyordu. |
|
8
|
|
|
|
|
Sokağın başında durdum, kederle izlemeye başladım. Evlerin çoğu çoktan dört-beş katlı apartmanlara dönüşmüştü. Çocukluğuma dair hiçbir iz kalmamıştı. |
|
9
|
|
|
|
|
Bir kütüphane yapımı için sosyal sorumluluk projesidir. Her kitap okuyucusunun yardımlarını bekliyorum. |
|
10
|
|
|
|
|
Her sene yılbaşlarında hindiler, tavuklar kesiliyor. Bu hindiler, tavuklar hayvan değil mi? İspanyada matadorların katlettiği boğalar ve kafası çekiçlerle patlatılarak avlanan fok balıkları, Çin’de kesilen köpekler hayvan değil mi?
İnsanlık tarihi boyunca hemen bütün dinlerde kurban uygulaması mevcut olmuştur. Aralarında biraz farklılıklar bulunmaktadır ama yine de kurban sürüp gelmiştir |
|
11
|
|
|
|
|
Yatağa girip uyumaya çalıştım. Uyu uyuyabiliyorsan. Sağa sola döndükçe sanki daha da büyüyordu sızı. Hareketten besleniyordu sanki…
“Ah bir sabah olsa!” diye dua ediyordum. Saat başı bir tane ağrı kesici alıyordum. Arada bir kocakarı ilaçlarına da başvurmuyor değildim. Ama hiç birinin faydası olmuyordu. |
|
12
|
|
|
|
|
Duydu mu Ceylan? Duymadı belli ki, duyduysa bile bunu belli edecek bir damlacık mecali kalmamış. Araba yolun kıvrımından dönüp te kayboluncaya kadar saçları sulara salınmış bir söğüt dalı gibi olduğu yerde kalakalıyor. Kulaklarındaki ses sürekli kendini yenileyerek halka halka bütün yeryüzünü kuşatıyor sanki ‘Emir Allah’ın’. |
|
13
|
|
|
|
|
- Hayır, bağırmıyorum, siz sakin değilsiniz, dedi.
Anlaşıldı ki bayan, başka birine kızmış, ceremesini de ben çekiyorum.
- Sanırım, siz, başka birine kızmışsınız. Öcünü de benden alıyorsunuz.
- Ben, kimseye kızmış değilim.
- O zaman, niye sesinizi yükseltiyorsunuz?
- Beyefendi, uzatmayın. Bekleyin. Biraz sonra sizinle ilgilenirim.
- Tamam da bakın hala 193 numarası duruyor. O halde, nasıl sıramı kaçırmış olabilirim?
|
|
14
|
|
|
|
|
Günler, günleri kovaladı. Sitenin her önünden geçişimde görevlilerin bana sesleneceği umuduyla bakıyor, belki postayı verirler diye hayal ediyordum. Ama nafile bütün düşüncelerim boşa çıktı. Ne seslenen vardı, ne de elime bir şeyler tutuşturan… Her defasında hayal kırıklığı ile geçiyordum kapının önünden… |
|
15
|
|
|
|
|
Zamana göre Çocukların durum mukayesesi |
|
16
|
|
|
|
|
O'nun düşünü kurduğu minik bir leydi olmadım, içimde yaşayan ve her fırsatta ortaya çıkardığım anarşist ruhlu bir kız ve gereksiz tüm kuralları çiğnemeye her an hazır bir kadın oluverdim. |
|
17
|
|
|
|
|
SAMANYOLU
"Aaa Berkant yine zilzurna!" sesleri..
"Ya gece de gelmedi bu, kimbilir nerede sabaha kadar içti!" sesleri.
ERDEN ERKİN |
|
18
|
|
|
|
|
Konukları müthişti. Birlikte oturmuş programın başlamasını bekllyorlardı. |
|
19
|
|
|
|
|
Yaşanmış bir hayat hikayesi |
|
20
|
|
|
|
|
Aslında hoş bir seda bırakmak isterdim gelip geçerken;
ya da buruk bir veda...ERDEN ERKİN...
|
|
Anasayfa
