sen, fahiþe hayat -bedelini ödediðim
tut kaldýr beni ruhumdan

sen, notasýz çaldýðým keman
ben yay gibi gerdiðin /telinin ucunda çigan
haydi rakset
git-gel
düþerek aydan akset
aþký öðret bana sil baþtan

sen, ýþýk huzme
ben saklý kuyularýmda
haydi ay gibi süzül
dökül üzerime / ak !
güneþten daha çok / yak !
daðlarýmý aþ, ovalarýmý
gel-gir
konuþlan kuytularýma

gel-git / me
kal
orda kal

sal serin sularýný volkanlarýma
yan !
ateþ-i narýma yan

kýrýl artýk kýrýlacaksan
en uç noktalarýmdan
.
.
.
gel üzme!