Herþeye imgelem karar verir. -Pascal |
|
||||||||||
|
Ve sadece durdu çerçevedeki duru fotoðraf – garipçe kývrýk ve yanýk Nedense her iki ucundan Ve eski bir þarký baðlacýdýr en sevilen uzun bacaklý kadýn Güzel göðüslü hayallerin tam kesiþim kümesinde konaklayan. Oysa iki omzunu birleþtiren kemiklerini sevdim en çok senin Tuhaf. Çok tuhaf kanatlandýðý yere dönmemesi bir kýsýr Döngünün orospusu kuþlarýn. Bastýðýn her yerde binlerce kanýt – intikam ve ihtilalin Ayazizleri… Bir sahil dolusu geçmiþ travmasý, Bir ölüm dolusu yarýyapma – oyuncak yolculuklar Ve taþkýnlýklarý arasýnda gözyaþý baskýnlarýnýn Avucumda yapayalnýz bir þah Ve sadece durdu çerçevedeki haylaz fotoðraf: - geçmiþim gibi – bir maskaralýk belli oldu. Artýk kimse kaybetmeyecek! Sen, ben ve örümcek… Üç kiþilik bir karþýlaþým bu. Aptal bir kumsalýn avam karavanalarýndan hayat yiyen, Hayal kusan üç ahmaktýk. Örümceðin tavernasýdýr kumsalý! Kuþatýlmýþ bir denizin Karasularýný paylaþýyoruz Aziz Ritsos! Anavatanýna küçük uzakdüþmeler, karanlýk mektepsiz mektuplar Ikiz baþlý ihanetler. Kimde kimin komasý yaþýyor kimbilir? Nerede Dantes’in aforozu baþlýyor? Nerede yazýk bir fotoðrafýn içaçýlarýna odaklanýyor? Bu bir sýr – sýrça gövdesiyle Saðýr solukalýþlarýyla… Inceden inceye bir örümceðin aðlarýyla kumarý. Kumbarasýdýr aðlarý örümceðin. Þah! Ve sadece durdu çerçevedeki yangýn yanýk fotoðraf. Senin komalý parmaklarýnýn arasýndan bir final düdüðü gibi Duyuldu la düdüðü. Ne etkin flarmoni ama!!! Mono ve tiz ve korkulu. Senin kusursuz dudaklarýnýn arkasýnda kusurlu bir aldatýþ Ve terkediþ Ve ben yokolmadan yokediþ! Karanlýk bir ihanet öyküsünün ortasýnda Haydi, kýlýçlarýmýzý çekelim! Haydi yerinden oynatalým kýnlardaki gýcýr Ve sisli ve simsar paylaþýmý. Haydi hep beraber onbin ölüm arasýndan kanlý Parmaklarý duvarlara tanrýyý arayýþlarý kazýmýþ Dantes’i bulalým! Onu çýkaralým kavgacý yeraltlarýndan. paydalarýn arasýndan. Kafamýzý uzatýp görelim Hummalý bir kýsýr döngüde kilitlenmiþ Geometrik bacaklarýnýn arasýndan süzülen kevaþeyi!!! Kilitlenmiþ ve açýlmaz Bir küfürle temellendirilmiþ. Ve buyruðuyla kralýn. Ve ihanetiyle þahbaz dostlarýmýn. Ve Yokoluþumla Ve duruluþumla Ve yavaþ yavaþ geri dönüþümle Kumbarasýdýr aðlarý örümceðin. Ve aðlar, bir kumsalýn arasýnda tüneyen bir örümceðin Kalp damarlarýna dolanmýþtýr aslýnda. Korkma. Artýk kimse aðda tökezlemeyecek! Kimse görmedi öldüðümü, asýldýðýmý Ve yüzümün çalýndýðýný kusursuz bir peyzajla. Ve tuvale düþtüðümü Ve çýkamadýðýmý içinden. Hiç bir zaman zamansýzlýktan yakýnmayacaðýmý Ve unutulacaðýmý kalender bacaklarýnýn kapýaralýðýnda. Yüzüme bak þimdi, unutulmuþ bir yüz, Kibirli dudaklar, saçýmýn yüzüme eðreti kývrýmlarý... Yüzüme bak, korkma, kimse görünmeyecek Gerçek sandýklarýn yalanlaþtýðýnda. Kimse kirletilmeyecek! Dantes yok! Olmadý! Bitmedi! Mondego da yok! Ve belki sen de yoksundur! Kýlýçlardan kimse korkmuyor artýk! O kadar da devinilmedik geçmiþten. O kadar da fýrlatýlmadýk kaotik bir öyküden dýþarý. Bir romana sýðacak kadar resmedilmedik Ve yalnýzca çerçevedeki bir duru resimde durduk. Kenarlarý kimi kereler yangýn tehlikesi atlatmýþ, Tutuþturulmasý düþünülmüþ, denenmiþ ama Yangýndan kurtarýlma öncelikli bulunmuþ bir resimde durduk iþte… Oysa ki ne çok sevmiþtim seni! Oysa ki çok yorulmuþtum, çok uzak Mondego’nun þahýndan haberdar deðildim ki uðramadan Benim kumsalýma, Gömülmeden örümceðin kraterine… Kültablalarýmda külsüz ve ateþsiz ve kundaksýz bir yalnýzlýk duruyor. Ateþ çivisidir örümceðin çarmýhýnýn. Artýk kimse aþktan sözetmeyecek! Travmanýn köþebaþýndayým. Bir küçük tramvay duraðý, üçbeþ geri dönüþ ve iniltiler ve aðlamalar ve tanrýya olmadýðýný düþünürce bakmalar ve bir dünyanýn hiçiþleriyle uðraþan bir çocukluðun filmmakinesindeki kareleniþleri, ve diyaframýn tam kalbimde açýlmasý, öbtüratör akciðerlerim ve dönüþümler ve dönüþlerim ve yokoluþlarým ve esirliklerim ve kendimibulmalarým ve kaybetmelerim ve özgürlüklerim ve öncekilerim ve önümdekilerim ve dostlarým ve çocukluðum tabii ki ve karanlýktan korkularým sonra karanlýða gömülüþlerim ve farelerin kalbinde duru bir fotoðrafa bakýp gülümsemem ve nefret etmem sonra ve yakmam aptalca ve söndürmem ve o kumsala gömülmem – benim kumsalýma gömülmem – kayalarýn arasýna gömülmem –parantez yine dostlarým parantez ve kronolojisiz herþeyim. Þah! Örümceðin kumbarasýdýr aðlarý. Ve fiyakasýdýr. Artýk kimse düþmeyecek Ona buna caka satar bir silüet gibi geri döndüm bak Çok uzak hanýmevlatlýklarýmdan Ölümtehlikelerinin veliahtý gibi Gün döndü içimden, kahrettiðim bir kumsal Bir gece yarýsý, kýrbaçizlerinin lekeleri sýrtýmda… Ayrýldýðým gibi döndüm bak, sedasýz sessiz, Gün döndü içimden ama, çok gün doðmadan battý, Çok günün kavgasýný göremeden günle Gün döndü, ekinokstayýz, fiyakalý, cakalý, laciler içinde belki Aklýna gelebilecek her arabesk intikam komasý gibi! Iþte o kadar basit! Gece olunca çýk evinden, binlerce kesitin içinden, Kumsalda ol, ekinokstayýz, belki kabarýr deniz, Belki karnýndaki tarantula seni kemirmeyecektir! Belki hatýrlayacaksýndýr sen de kibirli bir hanýmevladýnýn Yapay gündem kahramanlýklarýný. Ama unutmak hatýrlamaktan daha kolaydýr, Bir örümceðin yataðýnda uyumak geçmiþi unutmayý kolaylaþtýrýyor olmalýdýr! Ýþte o kadar basit! Geri dön! Ýntikam peþinde falan da deðilim, Baþka birþey aradýðým, benimle ilgili… Konuþ, Söyle, Çýk Keder Ve Kibirlerinden. Anlat Usul usul Nerede O? Kimyasý yuvarlak yüz hatlarýnýn arasýnda belli olan O’ndan bahset bana! Kendinibeðenmiþ, ukala, kurnaz, hin, yerdenbitme, kifayetsiz O çocuktan bana bahset biraz… Anladýðým yok, hatýrladýðým yok, Ne olur! Sen hatýrlarsýn, belki biraz özlersin, Sen kaybettiðin gibi belki bana da kazandýrýrsýn! Ecza kutusunu aç! Panzehri bul! Kýr cam kapsülü! Þýrýngaya çek! Ýçime ver! Zehri verdiðin gibi! Korkma, birþey yapamayacak! Korkma ele geçiremeyecek þýrýngayý Mondego! Sen yapabilirsin ancak, Kýlýçtan geçsek de o küçük masum hayalli çocuðu Getirip bu kumsala kilitleyelim! Korkularýdýr þýrýngalar örümceðin… Artýk kimse zehirlenmeyecek! Cinnet küçük bir kusurdan doðar, atýl bir saçmalýktan, Sonra büyür, yayýlýr, saçmasapan bir þiirken kocaman bir düzyazýya býrakýr kendini. Saçma þiirin içaçýlarý toplamýndan yola çýkan o düzyazý büyük bir kangrenin açýk – seçik izdüþümlerini düþürür kaðýda. Saçmasapan bir þiir nasýl olur? Mesela saçmasapan bir þiirin dizeleri arasýnda oynaþýyor olabiliriz ikimiz. Belki de zamaný gelmiþtir zýrvalarýmýzýn, zývanalarýmýzýn ve tütünlerimizin. Cinnet baðýl bir uzaydýr kendi içinde. Çoklu düþünmek gerek! Bir sonucu sebepten kopartmak nasýl saçmaysa… Hiçbirþey nasýl kendiliðinden olmuyorsa cinnet de kendiliðinden olmaz! Uzun zamandýr küllerin arasýndayým. Bir ayaða kalksam her yaným gri. Bir adým atsam her yanýmdan dökülür parçalarým. Zerrelerim. Çok beslendim kronolojilerden, olan biteni görmelerden, yorumlardan, tarihten. Kýlýçlarýn kýnda durduðu gibi durmadýðýndan çokça söz ettim. Çokça renge büründüm tarih atlaslarýnda. Yoruldum, sýkýldým, tutunamadým þimdi. Þimdi en olmasý gereken olmalý. Þimdi bir yere varmalý tüm o þiirler, tüm düzyazýlarýn ata’sý olmalý karaladýklarým. Herþey Dantes’le baþlamýþ olmalý. Tüm kaybeden öykülerine tanýmsýz ve delice aþkým, tüm filmlerin üçüncü rollerine tutkum, tüm geriçekilenlere geçtiðim ihtimas. Bundan olmalý! Siyah ve beyazýn dýþýnda griler olmalý çokça! Ben grileri seviyorum, çeliðin rengini – kýlýcý yatratan! Satranç tahtasýnýn grileri olmalý. Yalnýzca siyah ve beyazla nereye kadar? Ortasý olmayan bir oyunun içindeyiz. Yalnýzca kazananlar ve kaybedenler mi var hayatta? Bir tiyatro sahnesinin üzerinde yaþanýr hayat! Sinema filmi gibi deðil. Sinema sahnelerinin tekrarlarý çekilir, deðiþik açýlardan, farklý objektifler, kompleks diyaframlardan. Ama tiyatro öyle deðildir. Bir hatayý kerelerce tekrar edip düzeltme þansýnýz yoktur tiyatroda. Ya da bir sýnav deðildir hayat öyle çoklarýnýn dediði gibi. Üç yanlýþ bir doðruyu götürmez. Bir yanlýþ bütün doðrulara mal olabilir aksine! Þimdiye kadar çok çaðlar eskittim, romeo’yu gördüm belki, belki çok eski çaðlarda durdum, belki tüm çaðlarda, ama bu son olmalý, artýk bitmeli, bu son dövüþümüz olmalý seninle tarih! Cinnet küçük bir kusurdan doðar, atýl bir saçmalýktan. Cinnet küçük bir kusurdan doðar, atýl bir saçmalýktan. Cinnet küçük bir kusurdan doðar, atýl bir saçmalýktan. Cinnet küçük bir kusurdan doðar, atýl bir saçmalýktan. Cinnet küçük bir kusurdan doðar, atýl bir saçmalýktan. Cinnet küçük bir kusurdan doðar, atýl bir saçmalýktan. Cinnet küçük bir kusurdan doðar, atýl bir saçmalýktan. Cinnet küçük bir kusurdan doðar, atýl bir saçmalýktan. Çek kýlýcýný Mondego – ya da yerine koyduðum aptal suret! Bu son kavgamýz olacak kaðýdýn üzerinde! Hep kýlýçtan güçlü gördüðüm kalem, yerine kevaþe bir kýlýcý koyuverecek! Aniden! Avcuma konuþlandýrdýðýn þah – yýllardýr içimi kasýp kavuran Küçük kadýnýmýn karnýndaki zehrini çekip alacak! Saldýr tüm piyonlarýnla, kalelerinle, fillerinle, kýrbaçladýðýn atlarýnla! Mahur muzur bir vezirsin sadece, Þah avcumda Þah kanýmda Þah atardamarlarýmda Bugüne kadar þah benimdi Þah artýk beni’m! Çek kurmaylarýný, gecezaptiyelerini, kaslarýný, kasýlýþlarýný, Baþkaldýrýrgibiyapýþlarýný… Gerçek bir baþkaldýrý duymak istiyorsan o seni buldu iþte! Ýtiraf et, kimse gerçek deðil koynunda, bir yanýlsama, bir hüzme, Hiç girmedi O koynuna, hiç sarýlmadýn, daðýlmadýn, paylaþmadýnýz Birþeyleri, yalnýzca böyle göreyim istedin! Çek kýlýcýný, bunu yýllardýr bekledim! Ýtiraf et, kimse gerçek deðil aslýnda ikimizin ekseninde! Bu öyküde kimse gerçek deðil aslýnda! Seni de ben yarattým, Seni de ben uydurdum, O’nu da ben uydurdum, Seni uydurduðumla seviþtirdim gecelerce Sabahlara kadar iç çeke çeke Benim gözetimimde fireler vere vere! Elimdesin, tüm kartlarýný aç! Blöfünü gördüm! Sen de gör artýk! Sen de gör! Dantes ben’im! Dantes ben’im! Dantes ben’im! Dantes ben’im! Dantes ben’im! Ben Dantes’im! Aradýðýn, bulamadýðýn, gözünün önünden gidince bitti sandýðýn benim! Artýk kimse kalmayacak etrafýmýzda, kimse görmeyecek ikimizin bildiðini! Kayýp ve ardamarý olmayan bir gece, bu gece gibi girip koynundan tüm çocukluk Hayallerimi alacaðým! Ve kazancým yalnýzca bir örümceðin kumbarasý olacak – aðzýna kadar dolmuþ olan! Gölgelerin içinden çýkýp bu gece onu alsam ne olacak almasam ne? Böylece yalnýzca benim kapattýðým bir defterin sayfalarý arasýnda kaybolup gideceksin. Kimse seni görmeyecek, kimse O’nu bilmeyecek! Kimse Dantes’i tanýmýyor nasýlsa! Bunu anlýyor musun? Zavallý Mondego; Dantes olmasa bir hiçsin tüm tutanaklarda Artýk kimse Dantes’ten sözetmeyecek!!!
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Mehmet Ulaþ ORAL, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |