sevgili dostlarým, insan denen varlýðýn kýsacýk ömrü dünyanýn upuzun yaþý içerisinde 50-60 yýllýk ömrümüz boyunca aldýðýmýz nefeslerin bir tanesi kadardýr desek mübalaða etmiþ olmayýz herhalde, gel gör ki bu bir nefeslik zaman dilimi boyunca insanoðlunun uðraþýlarý, tutkularý, sevinçleri ve üzüntülerine konu olan þeyleri masaya yatýrsak anlamlandýrmakta mutlaka zorlanacaðýmýza bahse girerim.



O halde þu soruyu sormadan geçemeyeceðim , neden insan kalýcý olan þeyleri hayat planýna taþýmaz da, geçici olanýn peþine takýlýr gider, bir baþka deyiþle ahirete azýk hazýrlamak varken, mal toplama, hýrs, intikam, kýskançlýk, gýybet.... gibi nefsin hastalýklarýna tutsak eder kendini, insan kör müdür? yoksa görmesini engelleyen bir þeyler mi vardýr?



Yüce Allah ayetinde Hayatý ve Ölümü , insanýn ibret almasýný istediði için yarattýðýný yazarken, insan nasýl bu kadar çýplak bir gerçeði gözardý eder.



Kýþýn yolculuk yaparken bir þey dikkatimi çekmiþti, heryer karla kaplýydý, yalnýz karayolunun üzeri açýktý ve sýðýrcýklar ancak orada yiyecek bir þeyler bulabiliyorlardý ve yol boyunca geçen arabalar bu sýðýrcýklara çarpýyorlar, içlerinden biri-birkaçý ölüyor, ancak, kuþlar hiçbirþey olmamýþ gibi kaldýklarý yerden devam ediyorlar ve yine yola konuyorlardý,



Ýþte bu manzarayý görünce insanýn ölüme tepkisiyle, sýðýrcýklarýn tepkisinin ne kadar da birbirine benzediðini farkettim, bizler de ölümüzü mezara defnettikten sonra hiç bir þey deðiþmemiþ gibi, hayata kaldýðýmýz yerden devam ediyoruz, içimizden pek azýmýz ölümden ibret alýp hayatýnda deðiþikliðe gidip, kalýcý olan, ölümle yitip gitmeyen gerçeklikten yaþantýsýna birþeyler katma gayreti içine giriyor.



Gerçekten doðan çocuktan ve ölen bir insandan Yüce Allahýn varlýðý ve hayatýn anlamýný kavrama noktasýnda bir tefekküre yaklaþmayan insan o karayolundaki sýðýrcýklardan farksýz görünüyor.



Sözümü Dolap Beygiri isimli þiirimle baðlamak istiyorum,



Sevgi ve Saygýlarýmla



Mehmed Arif





ölümden korkanlar güldürür beni
bir de faydasýz evhamlar
olasýya dair
gece kadar gündüz kadar
bir o kadar
hakikat olarak
önümüzde dururken ölüm
bir faydasý yokken ecele korkunun
niçin korkulsun ki ölümden
korkutur beni ancak, hazýrlýksýz bir ölüm
baþucu tavsiyelerini erteleyen bir hayat
hiç ölmeyecekmiþ gibi bu dünya için çalýþmalar
ve biriktirme hastalýðý
hummalý salgýn
çöp biriktirenler
ya da servet
al birini vur ötekine
hastalýklý bir durum
biriktirdiðini paylaþanlara deðil sözüm
hazine üstünde oturan dilencileredir sövgüm
seni anlamlý kýlmýyorsa gündelik telaþlarýn
yerkürede silinmesi iki nesildir izinin
eðer vefalýysa bebelerin
buna raðmen açýlmýyorsa gözlerin
dolap beygirinden seni ben nasýl ayýrdederim.