Bir kayýkcý kadar sessiz,
Bir deli rüzgar misali daðýnýk,
Tozlu yolda yalýn ayak,kimsesiz,
Ve artýk üzülmesin diye sarý baþak,
Yüreðimi kopararak,
Gün gelir bende giderim.

Gün gelir bende giderim böyle;
Yaþanacak acýlara inat.
Yaþanmýþ hiçbir þeyi unutmadan;
Ve daha yaþanacak bir çok þey varken,
Kalbimdeki hançeri çýkaramadan,
Gün gelir bende giderim.


Þimdi bir nar gibi kýzarmýþ gökyüzü,
Tam da tan vakti.
Gün geldi ve ben gittim.

Gün gelir bende giderim böyle;
Yaþanacak acýlara inat.
Yaþanmýþ hiçbir þeyi unutmadan;
Ve daha yaþanacak bir çok þey varken,
Kalbimdeki hançeri çýkaramadan,
Gün gelir bende giderim.
Gün gelir bende giderim böyle;
Siyanürdür artýk aþklarým.
Ve tertemiz aþklar çýkarmak için,
Nice siyanürler solumuþum.
Þimdi gözlerine koca bir nehir býrakarak,
Ve kalbim okyanus gibi kabararak,
Gün gelir bende giderim.
Gün gelir bende giderim böyle;
Oysa ki ;yelkovan ve akrebin bir oyunuydu bu;
Benim sana erken,
Senin bana geç kalmýþlýðýn.

AYSUN PAKSOY
aysun.paksoy@gmail.com