baðýþla içimdeki soysuz yalancýyý
baðýþla beni, ey koca ben !

kendimle yaptýðým sözleþmelerde bile
tutamadým sözlerimi
yanlýþ zamanlara kurdum yüreðimi
kimsesiz adreslere postaladým sevgilerimi
bilemedim
kim kimin yarasýnýn hekimiydi
bilemedim, baðýþla beni.

ah ! sahipsiz kent, kibirli doða, alçakgönüllü gök
esmer güzelliðiyle günlerin tüketen sessizliði
sildim bütün notalarýný gözlerimin
çalýn þimdi...!

ah ! ihtiyar umut, arsýz sabýr
naftalinle geçmiþi, naftalinle
ki kasýrgalar gibi gelmesin öfke
her insanýn harcý mýdýr
yardým ve yataklýk etmek sevgiye.

yarýnlarý da paspartuladým siyahla
gel gör ki
þairliðim benden utanmakta.