Aþk yaratýcý gücün eþyaya zuhur etmesiyle meydana gelmiþtir. Aþk insaný huzura hazýrlar. Dil ile aþk söylemek kolaydýr. Fakat; aþýk olmak zordur. Cafede, parkta, bahçede, el ele tutuþmayla aþk yaþanmaz. Ancak aþk, insanýn caný alýp bir takým farklýlýklardan geçirmesidir. Aþkýn timsali olmuþ kiþiler; Leyla ileMecnun, Ferhat ile Þirin, Kerem ile Aslý vs. kiþilerdir. Sevgi gerçek manada olunca; muhabbet, aþk ve sevgili doðar. Aþkýn merkezi gönüldür. Aþk gönülde doðup büyür. Bu aþýktaki gönül nedir, nasýl bir þeydir ki efsaneler yaratsýn, dilden dile dolaþsýn?
     Gönül; aþýðýn hasretidir, hicranýdýr, elemidir. Hepsi de gönülde yer alýr ve aþk gönülde konaklar. Gönül zaman zaman aþýðýn yola çýkmýþ bir göçüdür, sevgiliye kavuþma arzusundadýr. Zaman zaman hüzün, zaman zaman nesnedir aþk.
     Gönül hayattýr, hayatýn merkezidir. Gönül ömürdür. Kalp durduðu an ömür biter öyleyse gönül varlýðýn, aþkýn sebebidir.
     
     Aþk derdiyle hoþem el çek ilâcumdan tabîb
Kýlma dermân kim helâküm zehri dermânundadur
                                             Fuzuli
Fuzuli’nin de dediði gibi aþýðýn gönlü yaralýdýr, hastadýr, o yaranýn merhemini ararlar ama gönül yarasýnýn merhemi bulunmaz.

     Gönül çalab’ýn tahtý
     Çalab gönüle baktý
     Ýki cihan bedbahttý
     Kim gönül yýkar ise
                    Yunus Emre

Gönül her zaman için ön plandadýr. Arkadaþlýkta da sevgide de, aþkta da…
Yunus Emre’nin de dediði gibi; gönül saraydýr, tahttýr. Bu gönül tahtýnda o gönlün padiþahý oturur. Oturduðu tahttan hükmeder. Gönül taht olunca aþk sultanýda gönüle hükmeder. O padiþaha ne yanlýþ yapýlýr, ne de padiþahýn kalbi kýrýlýr.yoksa iki cihanda da huzur bulanmaz.
Gönül bir ev gibidir. Göðüs kafesi de bu evin katmanlarý gibidir. Gönül göðüs kafesinde, kiþi ise evinde gizlidir. Her evin muhakkak bir sahibi vardýr. Gönül evinin de sahibi sevgilidir. Evimize sahip çýkalým, evimizin sultanýný incitmeyelim.