Gözlerinsiz 'Eladýr' Hüzün
ve ela bir yanýlsamadýr..

sen aðlýyorsun
gözünün elasýyla

þimdi kente mecbur bir hüzün çöker

hüzne bir kenttir ki yokluðun dolusu yalnýzlýk sýðar

saðý solu yýrtýklar içinde
içinde saðlam caddelerin dar nefesleriyle
bir hüzündür ki kenti sarmalar

susuyor olurdum
aramýzdaki yollar boyu
.
.
.
yüzümden okunur iken tüm þiirler
içimde saklý kalan sözleri
sen duymuyordun
mesafesiz ..gözlerinsiz acýnýn iri elleriyle bu kente hapsolduðumdan beri
bir *hüzün de
iki *ela hatýra arasýydýk

sular dalgasýz
çekilmezdi

vakit uygun ve ipekti
.
.
.
vakit uygun ve ipekti
kendimi kendimle çoðaltmadaydým

öyle kaybolurda insan
kendi kalabalýðýnda

öye sanardým
.
.
.
sen aðlýyordun
sustuklarým içinde
bilmediklerin dolusuydun
..sensizliðin içine..
bir de gözlerin
aðlýyordu
ve gözlerinsiz bir elaydý
hüzün!
yeþile keserdi bazý gün
susardým diri diri

gözlerinsiz acýnýn iri elleriyle bu kente hapsolduðumdan beri
bir *hüzün
iki *ela hatýra arasýnda
üç * yüzsüz
dört* vakitleri uygunlayan...

senin gözlerinden aðlayan
bizdik.
ikimizdik

bir elaydý sözün
tutamadýðýn
ve dökemediðin
yaþlarý
içimde taþan...

sularý çoktan çekilmiþ
dalgalar boyu
yükünde kalan...
sanki bir elaydýk
kimsenin aðlamadýðýna aðlayan...

Tavsiye Edilir: L'ham de Foc - Voldrien