Ýþte yine vakit geçiyor. Onu kim durdurabilir ki? Hangi babayiðit geciktirebilir bir saniyeyi? Hangi aþüfte göz kýrpýp yoldan çýkarabilir zamaný bir anlýðýna? Hangi cadý kandýrabilir zamaný kýrmýzý elmadan bir ýsýrýk alsýn diye? Hangi masum el uzatýþ, alýkoyabilir onu yolundan bir göz açýp kapama süresince?
Zaman! Baþýna buyrukluðun ömrüm boyunca cezbedecek beni. Sana hep hayran ve düþman olacaðým. Biliyorum sana deðemeden sana yenileceðimi. Anlayamadan sende kaybolacaðýmý. Bir bilsen ne kadar komik olduðunu. Aslýnda güçlülüðünün altýnda yatan küçük korkak seni. Kudretinin hep çaresizlikten geldiðini. Ýlk anla birlikte iþlemeye baþlayan kronometrenin ne kadar eskidiðini,paslandýðýný, kendini kaybettiðini. Boþuna uðraþýyorum, sen hep ne yaptýðýný bilir burnu büyük tavýrlarýndasýn. Sana benzemeye mi çalýþýyorum acaba.
Zaman! Zaman! Zaman! Büyülüyorsun ve ürkütüyorsun beni. Hem ümit oluyorsun her þeyin gelip geçiciliðinden yana, hem de azap oluyorsun sana karþý hiçbir þey biriktiremediðimden tarafa. Þimdiye dek bir kiþinin bile karþý koymayý aklýna getirmediði illegal bir diktatörsün sen. Zorbasýn. Dinler gibi yapýp duyduðu her þeyi kulak ardý eden bir umursamazsýn sen. Ukalalýðýn ve kendinden hiç þaþmayan eminliðin nefret ettireceði yerde dahada yakýnlaþtýrýyor beni sana.
Zaman! ömrümün her anýnda olacaksýn þimdiye dek bir kez bile terketmeyiþin gibi. Peþime takýlan " kýzýnca dahada güzel oluyorsunuz" diyen bir sokak serserisisin sen. Düþününce; varsýn, inanýlmazsýn, akla sýðmazsýn. Oralý olmayýnca; yoksun, alýþýldýksýn, sýradansýn. Ben senin nerendeyim bilmiyorum. Nerende baþlayacaðým ve nerede her halukarlýk sonum.