-     iyi de bütün bunlardan bana ne.
onu ne kadar çok ve nasýl sevdiðimi örneklerle anlattýðým uzun söylevime verdiði tepki bu oldu.
-     hay bir kunduz!
-     o bir kunduz deðil, bin kunduz. örnekleri hep yanlýþ verdin bari alýntýyý doðru yap, diye kýrýcý bir düzeltme yaptý hemen.
-     bir veya bin, dedim. üç bin, beþ bin, on bin olsa ne yazar. gönül yazar esprisini yapma aðzýna sýçarým, zaten canýmý sýktýn, hayallerimi kýrdýn, büyüyü bozdun, diye ekledim.
-     sondan baþlayayým. senin büyü dediðin 24 saat seviþmek. ortalama 5 boþalmadan haftada 30 kez boþalmak.
-     ortalama 5 olunca haftada 35 olur, bari çarpým tablosunda hile yapma, diye sýrýtarak düzelttim, sanki az önce caný sýkýlan, hayalleri kýrýlan, büyüsü bozulan ben deðilmiþim gibi.
-     sen busun iþte, dedi. bir sinirlisin bir neþeli. gel-gitler arasýnda yaþýyorsun.
-     ben gelip giderken mutluluktan inlediðini unutma, diye ekledim bu sefer sýrýtmayý keserek.
-     sana inanamýyorum, dedi. ruhuma o büyülü dokunuþlarý yapan, beni bulutlarýn üzerine çýkaran, baþka dünyalara götüren adam, nasýl hoþuna gitmeyen ilk cümleden sonra bir öküze dönüþebiliyor.
-     senin ruh dediðin hayatým, hayatýmda gördüðüm en güzel göðüs uçlarý, bulut dediðin her gün itinayla deðiþtirdiðim beyaz çarþaflar, baþka dünyalar dediðin de kredi kartýmýn limitlerinin amýna koyan cafcaflý restoranlar.
acýmasýzlýk sýrasý bendeydi ve sýramý vermeye hiç niyetim yoktu. hiçbir þeyimi vermeye niyetim yoktur oldum olasý. otobüslerde yaþlýlara yer vermek dahil. bir sonrakine binselerdi psikolojisinden hiç çýkmadým akbilli yýllarýmda. ve yanlýþ yaptýðýmý da hiç düþünmedim.
-     neyse bu muhabbet bitmez. daha önce de denemiþtik hatýrlarsan konuyu kapatmayalým, sonuca baðlayalým, hayata devam edelim taktiðini. hiç baðladýðýmýz olmadý. konu ne kadar konuþursak konuþalým havada kaldý. hatta genellikle giderek þiddetlendi. bu kez sonuca baðlama sevdasýndan vazgeçelim istersen, dedim.
-     haklýsýn, dedi. sonuca baðlayamadýk hiç. ama þunu da unutma, ne kadar þiddetli bitmiþse tartýþmalarýmýz ondan sonraki ilk seviþmemiz o güne kadar ki en iyi seviþmemiz oldu, dedi.
-     üç dakika önce söylediklerini unutmuþ olsam senin sýrf daha güzel seviþelim diye tartýþma çýkardýðýmý düþüneceðim.
-     konuþurken saat mi tutuyorsun? madem çok dürüstüz, itiraf edeyim. arada bir seviþmelerimiz monotonlaþýnca saçma tartýþmalar çýkardým. daha çok zevk almak için biraz üzülmeyi göze aldým.
-     bu sefer ne düþünüyorsun?
-     ben amuda kalkayým, sen içime gir.
-     yuh, dedim. hem benden 15 santim uzunsun hem de açý çok ters. avrupalý olsan o fark bu pozisyonda iþe yarardý, ama sen tam bir türksün, bacaklarýn tam 15 santim. o pozisyonda ancak dilim girebilir içine.
-     çok þakacý gördüm seni. komplekslerin depreþti yine bay kýsa. sandalye diye bir eþya var, vasat olan her evde bile. eugene ýonesco “-ler” ekini ekleyip bir oyun bile yazmýþ onlar için. ayný bizim iliþkimiz gibi traji – komedi.
-     genel kültürün süper. çoðunu okumamýþ olsan da maþallah bütün kitaplardan haberin var. ama ikili iliþkiler konusunda zayýfsýn. özellikle erkeklerle. daha da özellikle benimle. ama bay kýsa için sadece þu diyebilirim. kýsa olan sadece boyum. hatta lisede arkadaþlarým benim için “siki boyundan uzun olan tek insan” derlerdi. lütfen yavaþ, dediðin günleri unutup laf sokmayý býrak.
son sözü o söyledi her zamanki gibi.
-     ben hazýrým, sen istersen kendi kendine konuþmaya devam et, ben de kendi kendimi becereyim.