Bir gün Kýrþehirli bir flozof Ýstanbullu bir dostuyla yolda dertleþiyorlarmýþ. Ýstanbullu adama öðüt verirken flozof bir hikaye anlatýr: Hikaye bir kedi ile bir köpeðin hikayesidir. Zamanla Kýrþehir'in Mucur ilçesinde daðlýk ve ormanlýk yerlerde 2 tane çiftlik varýþ. Bu çiftlik sahiplerinden biri kedi beslemeyi biride köpek beslemeyi çok sevrmiþ. Haliyle bunlar düþmanmýþ.Kedi her sokaða çýktýðýnda köpek onu kovalarmýþ. Bu yüzden kedi dýþarýya nadir çýkarmýþ. Kýþ gelmiþ çatmýþ, her taraf kara bürünmüþ. Kedi artýk dýþarýya çok nadir çýkarken, köpek hep dýþardaymýþ. Yine çok soðuk bir gecede köpek dýþardaymýþ. Kedi de ondan saklanarak dýþarýya çýkmýþ.Köpeðin ne yaptýðýný izliyormuþ. Tabi etraf daðlýk olduðundan kurtda çokmuþ ama köpek nede olsa gelemezler diye hiç korkmuyormuþ. Tam köpek içeri girerken daðdan inen bir kurt üstüne saldýrmýþ. Zavallý köpek can çekiþiyormuþ.Kedi bunu görünce çitlerden atlayarak, kurdu týrmalamaya baþlamýþ. Bu sayede el birliðiyle kurdun saldýrýsýný bertaraf etmiþler. Tam bu sýrada kedi köpek kovalar diye kaçacak iken köpek (dur) demiþ. Sana bir can borçluyým beni kurtardýðýn için çok teþekkür ederim demiþ. Bu sayede dost olmuþlar. Hep iyi geçinip hep birbirlerini kollamýþlar. demiþ Flozof. Yani dost kara günde belli olur. Gün gelir senin arkadaþýnda seni zordurumdan kurtarýr demiþ. Böylelikle sakýn olaki gerçek dostunu, düþman görme demiþ.