"Bir yazarın yazmadığı tek şey, kendi cenaze ilanıdır. Onu da başkaları halleder, merak etmeyin." – Mark Twain"

Ağlayış

Ve kan kırmızı yakut rengindeydi İstanbul' da tüm sokaklar. /

yazı resim

Seni tanıdığım gün ki kızıl sarı elbiselerini giymişti ağaçlar.
Ve kan kırmızı yakut rengindeydi İstanbul' da tüm sokaklar.
Bir sonbahar yağmuruna eşlik ettim,
Çisil, çisil yürüdüm anlayacağın .
Meyhaneci Todoriye kadar.
Todari aynı Todori,
masa aynı tahta masa, örtü yine kar beyaz.
Yine o Karafakide rakım, yine o erguvan çiçekli melamin tabaktaydı lakerdam.
Taş bir plaktan söyledi şarkımızı Müzeyyan Senar
Hicazdan, hicazdan
Burnumda mor salkımlı leylak kokun
hatırımda öpüştüğümüz Heybeliler, Sedefler, Burgazlar.
Bu akşamda, dün akşamki gibi
seni ağladık İstanbul ve ben sabaha kadar

KİTAP İZLERİ

Nasipse Adayız

Ercan Kesal

Ercan Kesal’ın Trajikomik İktidar Oyunu: "Nasipse Adayız" Her siyasi kampanya bir absürtlükler tiyatrosudur, ancak Ercan Kesal, "Nasipse Adayız" ile bu dramanın Türkiye'ye özgü sahnesinin perdesini
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön