ateşi gül yapalım
zehiri bade
içelim bir akşam oturup ölümüne
günahtan korkan ellerim dokunsun ellerine
şarabı dergahta içelim aynı kadehte
sen sigarayı
ben ise dumanını
tutayım kelimelerimle
benimle çıkmalısın bu yola
yaşanmaz, şiir ülkesinde tek başına
sen nehirler besleyen yağmur ol
ben ise akan denize
ben sapladım hançeri kendi yüreğime
köprüleri yıkan benim
dönemem
artık kabul et beni de kendi düşüne
yusuf bal
