"Bana bir kitap verin, bir de kahve; gerisi zaten kendiliğinden saçmalayacak." – Dorothy Parker (kurgusal)"

yazı resim

Bekle sevgilim geliyorum hasret uzun yola çıktı bu gece
Ay doğmuş gökyüzünde, gözlerin güneşim
Hayalini çiziyorum her kilometre taşına bu hasretin
Yollar bitiyor,şehirler bitiyor,bitmiyor sana olan özlemim
Hayalin gözlerimi hapsetmiş uyku tutmuyor
Kapanmıyor gözlerim bir tek an olsun sensizliğe
Ellerim mahzun ve üşüyor,parmaklarım seni arıyor nerdesin
Bitsin bu hasret sevgilim ay ile güneş değiliz ki biz
Söylesene bir araya gelemezmiyiz
Önümüzde mutlu takvim yaprakları var
Hangi yaprağını açsam ikimizi yazıyor
Gülme sırası bizde artık sevgilim
Bak bu sefer biz değil hasret ağlıyor
Bu yürek bir seni sevdi tek seni seviyor
Uzat o güzel elini yüzüklerimiz takılıyor

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön